Monday 15 October 2012

ၿဂိဳလ္တစ္စင္း(သို ့)လင္းလက္တာရာ


သူ ့ကဗ်ာေတြဖတ္ဖူးေတာ့
သူ ့ကုိမသိစိတ္ကေတြ ့ခ်င္ေနမိတယ္
သူ ့ကဗ်ာေတြက
တစ္ခါတရံ  ရာဇဝင္ဓါးတစ္ေခ်ာင္းလုိ
ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆီ ဦးတည္ပ်ံသန္းေနတဲ့ ၾကဳိးၾကာငွက္တစ္ေကာင္လုိ
အရိပ္မရတဲ့ အပူသည္တစ္ေယာက္လုိ
ပင္လယ္ကုိမခ်စ္ျမဳိ ့တဲ့ တံငါသည္တစ္ေယာက္လုိ
အေမွာင္ထုကုိထုိးခြင္း ကုိယ္ပုိင္အလင္းနဲ ့ခရီးနွင္ေနတဲ့ပုိးစုန္းၾကဴးလုိ
နဴးညံ့သင္းပ်ံ ့တဲ့ စံပါယ္ရုံေလးလုိ
စစ္ေျမျပင္ထြက္ေတာ့မယ့္ အျဖဴေရာင္အလံတစ္လက္လုိ
ဂ်စ္ပစီေတြရဲ  ့လမ္းေဘးသီခ်င္းလုိ
ေကြးေသာလက္မဆန္ ့မွီ နဲ ့ဆန္ ့ေသာလက္မေကြးမွီၾကားက
စိတ္ေျခာက္ျခားေနတဲ့ အနဳမာနတရားေတြလုိ  
တံလွ်ပ္ေတြကုိမုန္းေနတဲ့ ေတာအုပ္စိမ္းစိမ္းလုိ
နွလုံးသားဒဏ္ရာရေနတဲ့ က်ားနာတစ္ေကာင္လုိ
မျမဲတဲ့သခၤါရကုိညႊန္ျပေနတဲ့ ေန ့ရက္နာရီေတြလုိ
ဆယ့္ႏွစ္ၾကဳိးကြ်မ္းတဲ့ ေခတ္ပ်ဳိမေလးလုိ
ၾကယ္မစုံလမစုံတဲ့ ေၿခသားလံုးတုိင္အိမ္ကေလးလုိ
ေခတ္ကုိပခုံးထက္ထမ္းျပီး ဝကၤပါကုိမွလမ္းသလားခ်င္ေနတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္လုိ
သူ ့ဆႏၵကုိကဗ်ာေတြအျဖစ္ဖန္တီးျပ ေလာကကုိလွေစခ်င္တဲ့လူတစ္ေယာက္   
ဗုဒၶတရားေတာ္မွာ
“လူေတြဟာေဆြမ်ဳိးမေတာ္သူမရွိဘူး”တဲ့
အံ့ၾသစရာ
တစ္ေန ့ေတြ ့မယ့္ေတြ ့ေတာ့ အေဝးကြ်န္းတစ္ခုေပၚမွာ
သူ ့ေက်ာပုိးအိတ္ထဲက မိသားစုနဲ ့ကဗ်ာေတြကုိထုတ္ျပ
ကမၻာၾကီးကုိမွ်ထမ္းဖုိ ့
ကြ်န္ေတာ့္ကုိပါ(ကဗ်ာေတြနဲ ့) လမ္းျပသြားခဲ့တယ္
ၾကယ္ ...။            ။

                                                       လင္းလက္တာရာ(သုိ ့) ကုိလင္းအတြက္ အမွတ္တရ
             
                                                                                     ရာဇာမ်ဳိး(အင္းကုန္း)

1 comment:

  1. ကမၻာၾကီးကုိမွ်ထမ္းဖုိ ့
    ကြ်န္ေတာ့္ကုိပါ(ကဗ်ာေတြနဲ ့) လမ္းျပသြားခဲ့တယ္
    ၾကယ္ ...။.....။

    ReplyDelete