Sunday 19 August 2012

ကြ်န္ေတာ့္ ဆိပ္ကမ္း

ေမွာင္လိုက္တာ
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ မနည္းစမ္းေနရ
ေအးတူပူမွ်ရာသီက
ေအးလိုက္ပူလိုက္
စကားလံုးေတြနဲ ့အၿပင္းဖ်ားေနရသူ
ဒီမွာ
စိန္တစ္ဆင္စာ ဥၾသသံေလးရယ္
မွိန္ၿပၿပ မီးၿပတိုက္ေလးရယ္
အိမ္မက္ေတြခါခါခ်ေနတဲ့ စင္ေရာ္ေလးကေတာင္
ငါ့ကို ပါးပ်ဥ္းေထာင္လို ့
ဘဝဆိုလည္း ဘဝ
ကံၾကမၼာဆိုလည္း ကံၾကမၼာ
ေလာကဓံဆိုလည္းေလာကဓံေပါ့
ခုေတာ့
ဘဝေရာ၊ ကံၾကမၼာေရာ၊ ေလာကဓံေရာ
မရိုးနိဳင္မအီနိဳင္ ဆက္ထံုးေတြနဲ ့
ခန္းေၿခာက္ေနရတုန္း
ခုခ်ိန္ထိ
မၿဖစ္ညစ္က်ယ္ အနဳပညာအိတ္ကပ္ကေလးနဲ ့
သေဘၤာတစ္စီးေတာင္ မဝယ္နိဳင္ေသးဘူး။          ။

(မတ္လ၊၂၀၀၈၊ရုပ္ရွင္အၿမဳေတမဂၢဇင္း)

                                             လင္းလက္တာရာ

1 comment:

  1. ကဗ်ာေလး လွလုိက္တာ..
    ခံစားသြားတယ္ေနာ္
    ခင္တဲ႔..မိုးနတ္

    ReplyDelete