အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ၿခင္း အနုပညာ

လူ ့ဘဝဟာ တဝီဝီေအာ္ျမည္ေနတဲ့ စက္ယႏၲရားၾကီး
လူထုၾကီးဟာ သမိုင္းစာအုပ္ထဲက မွဳန္ဝါးဝါးဓါတ္ပံုထဲမွာ ' ေရွ ့သို ့၊ ေရွ ့သို ့' ညံတုန္းပဲ
ငါတို ့ဟာ လူ ့အသိအျမင္ကို ေျပာင္းလဲပစ္မယ့္ Manequin ေတြ
ငါတို ့အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ ေသေပးလိုက္ရတယ္
ငါတို ့ျပန္ရွင္သန္ထေျမာက္လာၾကတယ္၊ ေရာဂါစိမ္းေတြ အမ်ားၾကီးပဲ
ဦးေႏွာက္က ေငြစကၠဴအနံ ့ထြက္ေနတယ္၊ ရန္ကုန္ ၊ မတ္တပ္ရပ္ဖို ့ေတာင္ မလြတ္တဲ့ နယ္ေျမ
သမိုင္း ၊ ယဥ္ေက်းမွဳ၊ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ေတြဟာ ဂလိုဘယ္ေခတ္မွာ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းမွဳေတြသာ
လူ ့အျဖစ္ဟာ ဖက္ရွင္ေတြေအာက္မွာ အရည္ေပ်ာ္/ေပ်ာက္ဆံုး/ေလ်ွာထြက္လို ့
စာသားေဟာင္းေတြ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကား ေခတ္ျပိဳင္ကုမၸဏီလီမီတက္
အခ်စ္ဆိုတာ ပိုက္ဆံ၊ အခ်စ္ဆိုတာ ေျမအိုးျမီးရွည္၊ အြန္လိုင္းေပၚ အျမန္ရိုက္ထည့္လိုက္တဲ့ စာသား
ေစ်းအျမင့္ဆံုးရသူေလးရဲ့ အပ်ိဳေျမွး၊ တက္သစ္စ ဗီြဒီယိုမင္းသမီးေလးရဲ့ မျပဳမျပင္ ရင္သားေပ်ာ့ေပ်ာ့
အသည္းကြဲတယ္ဆိုတာ ၂၁ ရာစုမွာ ဖတ္လို ့အေကာင္းဆံုးသေရာ္စာပဲ
ငါ့ CM စာသားက Love is a nick-name of sex
ဆာဂ်ရီလုပ္မယ္  ဆီလီကြန္ထိုးမယ္
စိတ္ထဲက ဆံပင္ျဖဴေတြ ငယ္မူငယ္ေသြး ဆိုးလိုက္မယ္
၁၆ႏွစ္သမီး ကိုယ္က်င့္တရားဟာ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမွဳ အက်ပ္အတည္းမွာ ေသဆံုးသြား
လမ္းသစ္ေဖာက္ရာတြင္ ခ်ိဳင့္ၾကီးဖို ့ရန္ မိမိတို ့အားထည့္သြင္းေစ
စကားလံုးတစ္လံုးဟာ ကြ်န္ေတာ့္လက္ထဲမွာ ရြစိရြစိနဲ ့သံသယျဖစ္ဖြယ္ရာ 'လူ ့ဘဝ'
ငါ့ထဲျမည္ဟည္းေနတဲ့ အသံစိမ္းၾကီးဟာ ကပ္တစ္ခုရဲ့ ေရွ ့ေျပးလား
လူေတြဟာ မိတၱဴကူးစက္ထဲက အဆက္မျပတ္ထြက္က်လာေနတယ္
စာအုပ္အသစ္ေလးဟာ တိုင္းျပည္အသစ္ကေလးလိုပဲ ပံုႏွိပ္စက္အနံ ့
ငါတို ့အားလံုးဟာ ထိန္းခ်ဳပ္ခံထားရတဲ့ ပရိုဂရမ္ေတြ
အင္အားၾကီး အာဏာၾကီး ပုရိသတစ္ေယာက္ကို ဗဟိုျပဳ၍ ေတာက္ေလွ်ာက္ပဲ နွစ္ ၃၀၊ ၄၀ ၊ ၅၀
ၾကည့္စမ္း သူတို ့အတြင္းစိတ္ဟာ ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ၾကီးနဲ ့
'ကုန္သြယ္လယ္ယာ' ကလည္း ဓမၼရံုၾကီးပဲ က်န္ခဲ့တယ္တဲ့
လူေတြမွာ အေပါစားဟာသၾကိဳက္တဲ့ ဥာဥ္နဲ ့ပိုက္ဆံကို ဘုရားသခင္ထင္တဲ့ ဦးေႏွာက္ေလာက္ပဲ ရွိတယ္
ကေလာ္ဆဲစရာေတြရဲ့ 'အရွိတရား'ဟာ ဆြဲဆန္ ့လို ့ရတဲ့ ၾကက္ေပါင္ေစး
မ်က္နွာခြဲစိပ္ျပဳၿပင္ထားတဲ့ ရုပ္ဆိုးဆိုးစာသားေတြ
ပုဆိန္ရိုးဟာ ဘာသားလဲ ဓါးသြားထက္ ဖားသားထက္တယ္
ေဟး လူငယ္! ေပ်ာ့မေနနဲ ့ျပဲမေနနဲ ့ခင္ဗ်ား ပါရဒိုင္း အျမန္ခ်ိန္း
မီးအိမ္နဲ ့ေနဝင္မီးျငိမ္းအမိန္ ့ေအာက္မွာ စြန္ ့စားရွာရသလို
ဆူနာမီ ရိုက္ထုတ္လိုက္တဲ့ တေစၦသေဘၤာဟာ ကိုယ္တို ့ကို စိုက္ၾကည့္လို ့
လူ ့အျဖစ္ဟာ A ကိုက္ေနသလိုပဲ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိသလား အသက္ဇီဝနဲ ့လဲပါ့မယ္
ေသာက္လက္စအရက္နဲ ့'အမွန္တရား'ကို ပက္လိုက္ဖို ့ ခြက္ကိုပစ္ခြဲဖို ့
ျပႆနာပဲ ကိုယ္ခႏၶာထဲ သုက္ပိုးေတြ ပ်စ္ခဲေနျပီ
စိတ္ဟာ စြဲသံုးရတဲ့ အေရးေပၚ သေႏၶတားေဆး
ငါ့လိပ္စာကဒ္၊ ငါ့ User name ၊ ငါ့ Password ၊ ငါ့လ်ွိဳ ့ဝွက္ခ်က္
တရုတ္ေၾကြခြက္ဟာလည္း ဒူးရႊန္ ့ရဲ့ ေရပန္းပဲလို ့ပန္းလိုက္တယ္
အေပါစားေအာင္ျမင္မွဳကို အသားတံုးတစ္တံုးလို ိထိုးမဟပ္မိေစဖို ့
ေငြဟာ မေကာင္းမွဳရဲ့ ဇာစ္ျမစ္၊ ဒုစရိုက္ရဲ့ မိခင္
စစ္ျဖစ္ရင္ အရင္ဆံုး ေသေၾကပ်က္စီးရတာ အမွန္တရားပဲ
လူ ့အဖြဲ ့အစည္း ေသြးသစ္လဲသင့္တာ အနွစ္ နွစ္ဆယ္
အာဏာရွင္စနစ္ရဲ့ ဘြတ္ဖိနပ္မွာ စြန္းထင္းေနတဲ့ အမွတ္ရမွဳ
ေလဟာနယ္ထဲ ေပါေလာေမ်ာေနတဲ့ ေန ့စဥ္လူမွဳဘဝဇာတ္လမ္း
ငါဟာ လႊတ္ေတာ္မွာ တင္ျပဖို ့ဆူးခြ်န္ေမးခြန္းျဖစ္သလား
လူ ့အျဖစ္ဆီ ရွပ္တိုက္ေျပးဝင္လာတဲ့ ေလာကဓံတရား
လူဆိုတာ ကိုယ့္အတၱကိုယ္ တည္ေဆာက္ေနၾကတဲ့ ဗိသုကာေတြ
ျခင္ေထာင္ထဲမွာ မင္းေခြအိပ္ေနတာ သမိုင္းေခတ္ၾကီး အလံုးလိုက္ပဲ
ငါတို ့ဘဝေတြေကာင္းစားဖို ့သူတို ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်ေနၾကတယ္
အနုပညာအတုေတြ သားေလ်ွာပါေစ အနုပညာအေဟာင္းေတြ ကိုယ္ဝန္ပ်က္က်ပါေစ
ယဥ္ေက်းမွဳတစ္ခုလံုးၾကီးနဲ ့ျခံဳေျပာရမယ့္ကိစၥတဲ့
ျခံဳမေျပာနဲ ့ေတာေတာင္ မရွိေတာ့ဘူး မ်ိဳးသုဥ္းသြားၾကျပီ
ေလာင္စာခန္းေတာ့မယ့္ ယႏၲရားၾကီး အသံကုန္ေအာ္ဟစ္
အတြင္းလိွဳက္စားေနတဲ့ ျပည္ပုပ္နာေတြ ေအာ္ဂလီဆန္ဆန္ အမူအက်င့္ေတြ
လက္ခလယ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ ့အေလးျပဳလိုက္တယ္
မသိလိုက္ခင္မွာ ျမစ္ရဲ့တန္ဖိုးဟာ ေစ်းကြက္မွာ ျမင့္တက္လာ
'ေပါ့ပါးတဲ့ ဝတ္စံုတစ္စံု' ျမိ့ဳထဲ ထြက္သြားတယ္
'ေလးလံတဲ့ ဝတ္စံုတစ္စံု' ျမိ့ဳထဲက ျပန္လာတယ္
ငါ့တစ္ခုတည္းေသာ ကိုယ္ခႏၶာကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့သံုးစြဲမယ္၊ ငါဟာ နိုင္ငံေတာ္ အလံလိုပဲ ေရာင္စံုနဲ ့
ငါ့ကို စိတ္ၾကိဳက္ပစ္ခတ္ပါ အခ်စ္+ လိင္= အနုပညာ
ကမၻာ့မီဒီယာရဲ့ အသည္းစြဲ ကင္ဂ်ံဳအီးလ္ ေသျပီ
ငါတို ့ေခတ္လူမွဳ ေဆာ့ဗ္ဝဲဟာ အဆင့္ျမင့္ရွဳပ္ေထြး
အစ္ကို ဟိုမွာ စစ္ၾကီး ဒီဘက္လာေနတယ္ လမ္းဖယ္ေပးလိုက္ရမလား
အမွန္က အမွားကို ေသြးေၾကာထဲ စနစ္တက် ထိုးသြင္းခဲ့တာပဲ
ေခတ္ဆိုတာၾကီးဟာ ကြင္းျပင္မွာ ကိုယ္တံုးလံုးနဲ ့ေအာ္ဟစ္ေျပးလႊားေနတယ္


( ကဗ်ာေခါင္းစဥ္မွ အပ ဆရာေဇယ်ာလင္းနဲ ့ဆရာေအာင္ရင္ျငိမ္းတို ့ရဲ့ စာသားမ်ားျဖစ္ပါတယ္)
ညႊန္း။  ။ ကဗ်ာဆန္ေနျခင္း၊ တစ္ကိုယ္ေရ အာသာေျဖျခင္း။

လင္းလက္တာရာ
၂၈၊ ၅၊ ၂၀၁၃