Saturday 29 September 2012
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ password ကို သူမဆီ အပ္လိုက္တယ္
လိုင္းေပၚမွာ မီးစိမ္းေလးနွစ္ပြင့္ မေတာ္တဆ ထိနမ္းမိတာက စတာပဲ
ဝွက္ထားတဲ့ အိပ္မက္ေလး ၿဗဳန္းစားၾကီး ဗူးေပၚသလို ေပၚလာတာက စတာပဲ
လက္ထဲက ၿမတ္ၿမတ္နိဳးနိဳး ပန္းအိုးကေလး လြတ္က်ေပ်ာက္ရွသြားမွာ ေၾကာက္တာက စတာပဲ
ကိုယ္ထူကိုယ္ထ လမ္းကေလးေပၚ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သစ္ရြက္ကေလး လြမ္းလို ့ေၾကြတာက စတာပဲ
က်စ္ဆံၿမီးေလးနွစ္ေခ်ာင္းက ဘဝတစ္ခုလံုးကို လြယ္လင့္တကူ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ထည့္က်စ္သြားတာက စတာပဲ
ဂေရဟမ္ဘဲလ္ရဲ့ စြန္ ့ဦးတီထြင္မွဳမွာ ေခ်ာကလက္ေရာင္ ရယ္သံေလးေတြ တိတ္တိတ္ကေလး ခိုးခိုးေတြ ့ေနတာက စတာပဲ
ပန္းသီးပံုၿပင္ေလးထဲ အ႒မေၿမာက္ အက္ဒြပ္ဘုရင္အေၾကာင္း ေခ်ာ့သိပ္မိတာက စတာပဲ
ကဗ်ာနဲ ့ယက္လုပ္ထားတဲ့ အၿပံဳးေလးက ေၿခာက္သေယာင္းေနတဲ့ ေတာင္ကတံုးေလးေပၚ အၿမဲစိမ္းေတာကေလး စိုက္ပ်ိဳးေပးတာက စတာပဲ
ေလာကၾကီးက ခုမွၿပီးၿပည့္စံုလာတဲ့ အဓိပၼါယ္တစ္ခု ခက္ဆစ္ဖြင့္ေပးလိုက္တာက စတာပဲ
နွလံုးသားရဲ့ေၿမကမၻာမွာ ၿဂိဳလ္ရံလ ေလးတစ္စင္း ေကာက္ခါငင္ခါ လင္းဖြဲ ့လာတာက စတာပဲ
ၿမင္ၿမင္သမွ်ဟာ စိမ္းစိုလွပ ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ ခ်ိဳလြင္သာယာေနေတာ့တယ္။
လင္းလက္တာရာ
28,9,2012
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ဆရာေရ...ကဗ်ာေလး အရမ္းၾကိဳက္တယ္...
ReplyDeleteမုိးနတ္အျဖစ္နဲ႔ အရမ္းကုိဆင္ေနလုိ႔ပါ...
အခ်စ္ကေလ..တကယ္ပဲထူးဆန္းလြန္းတယ္...
လူတစ္ေယာက္ကုိ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ ခ်စ္မိသြားခဲ႔တယ္လို႔ပဲထင္ေနတာ..တကယ္က အေၾကာင္းျပခ်က္ရွိကိုရွိတယ္...တျခားအရာေတြနဲ႔ ႏွိဳင္းယွဥ္ဖြဲ႔ႏြဲ႔ျပီး
ေျပာဖို႔မလိုေတာင္...သူကေတာ႔ ဘယ္သူနဲ႔မွမတူတဲ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ရင္ခုန္ဘက္
ျဖစ္ေနလို႔ေလ.....:P....
ခင္မင္ေနတဲ႔...မိုးနတ္