အတင္းအဖ်င္းကို ကဗ်ာလုပ္ေၿပာၿခင္း

ေၿပာရမယ္ဆို အဲဒီအတင္းအဖ်င္းပဲ လက္ညိွဳးထိုးစရာရိွတယ္ အတင္းအဖ်င္း
အဲဒီအတင္းအဖ်င္းက အလွၾကိဳက္တယ္။  အဲဒီအတင္းအဖ်င္းက မ်က္ရည္လြယ္တယ္
              ။                 သဝန္တိုတယ္ ။                 ။                 ဇီဇာေၾကာင္တယ္
              ။                မာယာမ်ားတယ္။                ။                 အပ်င္းထူတယ္
              ။                အေၿခၾကီးတယ္ ။                ။                 စိတ္ေကာက္တယ္
              ။                 အခ်ိဳသပ္တယ္ ။                ။                 အေၿမွာက္ၾကိဳက္တယ္
              ။                  မနာလိုတယ္။                   ။                 ဥာဏ္မ်ားတယ္
              ။        ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတယ္။             ။                ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္တယ္
              ။                  တေယာခြ်ဲတယ္။               ။                 အိမ္လည္ထြက္တယ္
              ။                အအိပ္ပုပ္တယ္။                  ။                ကပ္ကပ္လန္တယ္
              ။               လုပ္ဇာတ္ခင္းတယ္။              ။                ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္တယ္
              ။                   ဂုဏ္ၿပိဳင္တယ္။                 ။                 ရန္စြာတယ္
              ။                  အၿငိဳးၾကီးတယ္။                 ။                 ကလန္ကဆန္လုပ္တယ္
              ။               အေခ်ာ့ၾကိဳက္တယ္။               ။                 ၾကိဳးကိုင္ခ်ယ္လွယ္တယ္
              ။                    အတၱၾကီးတယ္။                ။                ခုတ္ထစ္ပံုသြင္းတယ္
အဲဒီအတင္းအဖ်င္းေပါ့  မရိွမေကာင္း ရိွမေကာင္း။ မရိွမၿဖစ္ ရိွမၿဖစ္
ေက်ာက္တံုးကိုညွစ္ရင္ေတာင္ အရည္ထြက္တယ္။ ေခတ္ အဆက္ဆက္။  ။

                                                                                                          လင္းလက္တာရာ
 စက္တင္ဘာ၊၂၀၀၈၊ေသာင္းေၿပာင္းေထြလာရယ္စရာ။

ညဳိညဳိေထြး( ေခတၱ- စင္ကာပူ)

                                                                                    လင္းလက္တာရာ

ဒီကအဘြား ေနမေကာင္းဘူးေမေမ။ အိမ္ကအဘြားေရာ ေနေကာင္းရဲ  ့လား။
ဒီကအဘြားေတာ့ ေသြးသြင္းေနရတယ္။ အိမ္ကအဘြားေရာ အခ်ိန္မွန္ေဆးခန္းၿပရဲ  ့လား။
ဒီကအဘြားရဲ  ့သားနဲ ့သမီးကေတာ့ တစ္ပတ္တစ္ခါေတာ့ လာတယ္။ မုန္ ့ေတြ၊ သစ္သီးဝလံေတြ၊
အားၿဖည့္ေဖ်ာ္ရည္ေတြ။ အေကာင္းစားတံဆိပ္ေတြ စံုလို ့။လိုေလေသးမရိွဘူး။ ဒီကအဘြားအတြက္ေလ။
ဦးဦးနဲ ့ေဒၚေဒၚေရာ အိမ္ကအဘြားဆီ လာရဲ  ့လား။ မုန္ ့ေတြ၊ သစ္သီးဝလံေတြ၊ အားၿဖည့္ေဖ်ာ္ရည္ေတြေရာ ပါရဲ ့လား။
ဒီကအဘြားကေတာ့ ညညဆိုေတာ္ေတာ္နဲ ့မအိပ္နဳိင္ရွာဘူး။ ညည္းတယ္။ သမီးကေတာ့ သန္းေခါင္ေရြးဘူး။
ေဆးတိုက္ေပးတယ္။ နင္းနွိပ္ေပးတယ္။ ေသးေခ်းကအစ ေစတနာအၿပည့္နဲ ့ၿပဳစုေပးတယ္။
အိမ္ကအဘြားေရာ ေကာင္းေကာင္းအိပ္ေပ်ာ္ရဲ  ့လား။ ညညဆို ထထညည္းလား။
ေသးေခ်းကအစ၊ ေဆးတိုက္နင္းနွိပ္  ေစတနာအၿပည့္နဲ ့ၿပဳစုေပးတဲ့သူေရာ ရိွရဲ  ့လား။
ဒီကအဘြားကေတာ့ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါနိဳင္ရွာဘူး။ တစ္ခါတခါ တစ္ေယာက္တည္းစိတ္တိုေနတာ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အလိုမက်ၿဖစ္ေနတာ။ သမီးကိုလည္း ေဟာက္တဲ့အခါေဟာက္။ ေတြ ့ကရာနဲ ့ေပါက္တဲ့အခါေပါက္။
အိမ္ကအဘြားေရာ တစ္ေယာက္တည္းစိတ္တိုေနလား။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အလိုမက် ၿဖစ္ေနလား။
ေဟာက္တဲ့အခါေဟာက္။ ေတြ ့ကရာနဲ ့ေပါက္တဲ့အခါ ေပါက္ေနလား။
ဟိုတေလာက ဒီကအဘြား ခုတင္ေပၚက ၿပဳတ္က်တယ္။ သူ ့သားနဲ ့သမီးဆို သမီးကို ေငါက္လည္းေငါက္တယ္။
ဆူလည္းဆူတယ္။ ဆဲလည္းဆဲတယ္။ ေနစရာ မရိွေလာက္ေအာင္ပဲ သမီးၾကာက္တယ္။
သမီးငိုတယ္။ သမီးမ်က္ရည္က်တယ္။ အိမ္ကအဘြားေရာ ခုတင္ေပၚက ၿပဳတ္က်ေသးလား။
အေရးတယူ၊ စိုးရိမ္တၾကီး၊ အဘြားအတြက္ ပ်ာယာခတ္ေနသူေတြေရာ ရိွရဲ  ့လား။
ဒီကအဘြားကေတာ့ တစ္ခါတေလ ဝမ္းနည္းတၾကီးငိုတယ္။ တစ္စံုတရာကို ေတြေတြၾကီးေငးၿပီး မ်က္ရည္က်တယ္။
အိမ္ကအဘြားေရာ ဝမ္းနည္းတၾကီးငိုေနလား။ တစ္စံုတရာကို ေတြေတြၾကီးေငးၿပီး မ်က္ရည္က်ေနလား။
ဒီကအဘြားကေတာ့ အပ်ိဳေပါက္ေလးတစ္ေယာက္လို စိတ္ေကာက္လြယ္တယ္။ သမီးခြံ ့မေကၽြးရင္မစားဘူး။
အိမ္ကအဘြားေရာ အပ်ိဳေပါက္ေလးတစ္ေယာက္လို စိတ္ေကာက္လြယ္လား။ ခြံ ့မေကၽြးရင္ဘာမွ မစားဘူးလား။
ဒီကအဘြားကေတာ့ ပီဘိကေလးေလးလိုပဲ။ သမီးကို သီခ်င္းဆိုၿပခိုင္းတယ္။ ကၿပခိုင္းတယ္။
သမီးသီခ်င္းဆိုၿပတဲ့အခါ မ်က္လံုးက်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို ၿမဳပ္ဝင္ေအာင္ ၿပံဳးတယ္။
သမီးကၿပတဲ့အခါ ေရွ ့သြားေလးနွစ္ေခ်ာင္းတည္းနဲ ့အပူပင္ကင္းကင္းရယ္တယ္။
အိမ္ကအဘြားကိုေရာ သီခ်င္းဆိုၿပတဲ့သူ ရိွရဲ  ့လား။ ကၿပတဲ့သူ ရိွရဲ  ့လား။ မ်က္လံုုးက်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို
ၿမဳပ္ဝင္ေအာင္ ၿပံဳးရဲ  ့လား။ ေရွ  ့သြားေလးနွစ္ေခ်ာင္းတည္းနဲ ့အပူပင္ကင္းကင္း ရယ္ရဲ  ့လား။.
ဒီကအဘြားကေတာ့ စိတ္ေပ်ာ္တဲ့ေန ့ေတြဆို သမီးကို ေမႊးေမႊးေပးတယ္။ အိမ္ကအဘြားမွာေရာ
စိတ္ေပ်ာ္တဲ့ေန ့ေတြ မ်ားမ်ားစားစားရိွရဲ  ့လား။ ကၿပတဲ့သူေရာ ရိွရဲ  ့လား။
တရုတ္နွစ္သစ္ကူးေန ့က သမီး အမ္ေဘာင္းေတြ အမ်ားၾကီးရတယ္။ ဒီကအဘြားကေရာ
သူ ့သားနဲ ့သမီးကေရာ ေပးၾကတာ။ ေဒၚလာေတြ။ အဝတ္အစားအသစ္ေတြ။
အိမ္ကအဘြားမွာေရာ ေၿမးေတြကိုမုန္ ့ဖိုးေပးဖို ့ကိုယ္ပိုင္ပိုက္ဆံေရာ ရိွရဲ  ့လား။
ဘာလိုလိုနဲ ့၂နွစ္ေတာင္ၿပည့္ၿပီ။ ဒီကအဘြားက သမီးကိုမၿပန္ဖို ့ေၿပာတယ္။ သမီးရိွမွ ၿဖစ္မယ္လို ့ေၿပာတယ္။
သူ ့သားနဲ ့သမီးကလည္း သမီးကို မၿပန္ဖို ့အတင္းတားတယ္။ လစာတိုးေပးမယ္လို ့ေၿပာတယ္။
အိမ္ကအဘြားဆီ သမီးၿပန္လာခ်င္ေပမယ့္ သမီးၿပန္လို ့မၿဖစ္ေသးဘူး။ ဒီကအဘြားလိုပဲ အိမ္ကအဘြားကလည္း
 ပိုက္ဆံေတြအမ်ားၾကီးကုန္မွ ဘဝရဲ  ့ေနဝင္ရီတေရာ ေန ့ရက္တခ်ိဳ  ့ကို ဆြဲဆန္ ့ထားနိဳင္မွာမဟုတ္လား။
သမီး ပတ္စ္ပို ့သက္တမ္းတိုးလိုက္ၿပီ ေမေမ။         ။

                                                                                       လင္းလက္တာရာ

18.5.2012

ေခတ္ခက္ဆစ္

ေခတ္က   လူရိုေသရွင္ရိုေသမ်က္နွာဖံုးအသစ္ကို  တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။           ဖားတစ္ပိုင္းငါးတစ္ပိုင္းက်ီးမေရာက္ႀကက္မေၿမာက္ အာရံုခံစားမႈခလုတ္ကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။          ၿပီးၿပီးေရာတစ္ခါသံုးေဖာ့တံုးစကားလံုးခပ္မ်ားမ်ားကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။          နည္းပညာလိႈက္စားမႈ အႏၱရာယ္စက္ကြင္းကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။          အခ်စ္မဲ့နွလံုးသားအၿမံဳတစ္ခုကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။         ဆူနာမီ ၊ စစ္ပြဲ ၊ လူကုန္ကူးမႈနဲ ့ယူေရနီယံစာလံုးမည္းႀကီးေတြကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။         ရသနည္းနည္း မီဒီယာမ်ားမ်ား ခံစားမႈကြပ္မ်က္ၿခင္းကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။         ဦးေနွာက္ကိုးကြယ္ရာဘာသာရပ္ေဆာ့ဝဲလ္ေတြကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။         ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာ အတၱပံုေဆာင္ခဲကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။         လုပ္ႀကံဖန္တီးျပဳျပင္ထားတဲ့ ေကာလဟလေတြကို လက္ခံစဥ္းစား တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။         အိုဇုန္းလႊာကို မ်က္နွာလႊဲခဲပစ္ၿပီး ပလူတိုၿဂိဳဟ္ၿဖဳတ္ခ်ၿခင္းေဖာင္ေဒးရွင္းကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။         လိင္ ၊ တက္က်မ္း ၊ ဘုရားသခင္ နဲ ့ ညစာေလွ်ာ့စားၿခင္းအက်ိဳးေက်းဇူးတခ်ိဳ႕ကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။         စက္ရံုဆန္ဆန္ထုတ္လုပ္ၿခင္းနဲ ့ စက္ရုပ္ဆန္ဆန္ေတြးေခၚၿခင္းကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။         အႏုပညာကိုအႏုပညာမွန္းမသိေအာင္ အႏုပညာအတုနဲ ့ ဖံုးကြယ္တပ္ဆင္လိုက္တယ္
     ။         ေခတ္ရိွေႀကာင္းထြက္ဆိုဖို ့ေခတ္ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ ေခတ္တစ္ေခတ္ကို ငွားရမ္းတပ္ဆင္လိုက္တယ္

ေဟ့ေခတ္!!! လူကသယ္ေဆာင္ေနတာလား ၊ လူကိုသယ္ေဆာင္ေနတာလား ။



                                                                                                  လင္းလက္တာရာ
                                                                                    ခရမ္းရိပ္မmagazing၊ ေမ၊ ၂၀၁၂

စိတ္ကူးထဲ ေခါက္သိမ္းထားရတဲ့ ေဆာင္းၿဖဴၿဖဴေလးတစ္ထည္

မိုးပူပူ ေနရြာရြာပါပဲ ေမေမ
ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ နွင္းစက္ေတြကို
ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ရတာ ခက္တယ္
အရိပ္ေတြက စိတ္ေတြထဲ
နစ္ဝင္ေၿခာက္လွန္ ့လြန္းေတာ့
ကြ်န္ေတာ့္ အိပ္မက္အသစ္ေတြလည္း
တစိမ့္စိမ့္ မြန္းက်ပ္ေနရရွာတယ္
သံသရာကပဲက်ယ္လြန္းတာလား
ကြ်န္ေတာ့္ လြတ္လပ္မွဳေတြကပဲ က်ဥ္းေၿမာင္းတာလား
ဝကၤပါဆန္ဆန္ ပစၥဳပၼန္လမ္းႀကမ္းထက္မွာ
ခါးသက္သက္ဘဝေတြနဲ ့ပဲ
လက္ဆြဲနွဳတ္ဆက္ေနရတယ္
ဒုကၡနဲ ့အႀကည့္ခ်င္း တစ္ခါဆံုတိုင္း
တုန္ယင္ေနတဲ ့နွလံုးသားကို
ေကာ္ဖီပူပူေလးတစ္ခြက္တိုက္ခဲ့တဲ့
သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူ ေတာင္ေပၚသူေလးကို လြမ္းတယ္
ၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္ေဆာင္းမွာ
ကဗ်ာေက်ာင္းေတြ တက္ခဲ့ပံုကိုလည္း လြမ္းတယ္
'ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္
နွင္းကို ကြ်န္ေတာ္ဖဲြ ့ႏဲြ ့ရမွာပါ' တဲ့
ကိုေအာင္မိုးေရ
ခင္ဗ်ားေရးတဲ့ ကဗ်ာထဲကလို
ကြ်န္ေတာ္လည္း နွင္းကို ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ခင္းက်င္းဖဲြ ့ဆိုလိုက္ပါတယ္
စြတ္ဆိုေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ ့။    ။

(အမွတ္ ရ၀၊စက္တင္ဘာ၊၂၀၁၁၊ရယ္စရာရသစံုမဂၢဇင္း)

                                                                   လင္းလက္တာရာ