ကြန္နက္ရွင္ ၾကိဳးတန္းေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ကမၻာ

သတိထား သားၾကီး မင္းသတၱိေတြကို ထားခဲ့လို ့မၿဖစ္ဘူး
ငါတို ့သြားေနတဲ့လမ္းက အတိမ္းအေစာင္းမ်ားတယ္ အခ်ိဳးအေကြ ့ထူထပ္တယ္
လိုအပ္ရင္လိုအပ္သလို ဘရိတ္အုပ္ မလိုအပ္ရင္ မလိုအပ္သလို ခုန္ေက်ာ္
ေရကိုေရနဲ ့ေရာသလို ေသြးကိုေသြးနဲ ့ေရာသလို ငါတို ့လူငယ္ဘဝဟာ တစ္သားတည္း
မင္းကိုယ္ေပၚမွာ ေပက်ံေနတဲ့ စက္ဆီေတြ ငါ့ဦးရည္ဖ်ားထဲကေန စီးက်လာတဲ့ ေခြ်းေတြ
ပစၥဳပၼန္ၾကမ္းၾကမ္းမွာ ငါတို ့စုတ္ခ်က္ေတြ ၾကမ္းတာ ဆန္းသလား
အဆိပ္အေတာက္မ်ားမ်ားလာတဲ့ ေလာကၾကီးထဲ လူသားဆန္မွဳေတြကလည္း ခါးခါးလာၿပီ
လာ သားၾကီး မင္းမီးၿခစ္နဲ ့ငါ့ဖေယာင္းတိုင္ေလးကို လင္းၾကည့္ၾကရေအာင္
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ စစ္တလင္းက က်ည္ခြံေတြ မဟုတ္သလို
လွ်ိဳ ့ဝွက္ေရးဆြဲထားတဲ့ ၿႏဴးကလီးယား စီမံကိန္းလည္းမဟုတ္ဘူး
ပန္းေပါင္းတစ္ေထာင္ ဖူးပြင့္ေနတဲ့ ဥယ်ာဥ္ အလံၿဖဴတစ္ေထာင္ လႊင့္ထူထားတဲ့ ေတာင္တန္း
ေလာကဓံရ့ဲ တေသာေသာရယ္ေမာသံေတြၾကားမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ပခံုးခ်င္းဖက္လို ့
မင္းအိပ္မက္ေတြကို ေကာင္းကင္သစ္ဆီ ရဲရဲဝ့ံဝ့ံ ပစ္တင္လိုက္စမ္းပါ
ခ်စ္ၿခင္းတရားရ့ဲ ခြာသံေတြကို ရင္တံခါးဖြင့္ၿပီး နွဳတ္ခြန္းဆက္သလိုက္စမ္းပါ
ေတြေဝမွဳက မင္းကို ေခ်ာင္ပိတ္ရိုက္ေနတာလား တြန္ ့ဆုတ္ၿခင္းက မင္းကို ဗံုးၾကဲခိုင္းေနတာလား
အလြမ္းဧရိယာထဲမွာပဲ စိတ္ကိုစိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ တိတ္တိ္တ္ေလးလႊတ္ေက်ာင္းေနေတာ့မွာလား
ၿမတ္ၿမတ္နိဳးနိဳး ၿမိဳခ်ထားတဲ့မင္းအၿမဳေတကိုပဲ ငါ အားမလိုအားမရကုပ္ၿခစ္တူးေဖာ္ပစ္မိေတာ့မယ္
လူ ့ပတ္ဝန္းက်င္ၾကီးကိုက ေညွာ္လြန္းပါတယ္ကြာ
နယ္ၿခားစည္းေတြကိုက ဟုန္းဟုန္းေတာက္လြန္းပါတယ္ကြာ
အနဳပညာရ့ဲ ေက်ာက္ဖ်ာက တၿဖည္းၿဖည္း တင္းလာေနၿပီ
မင္း ဝါးလံုးေခါင္းထဲမွာ ဘယ္လမင္းေလး ဝင္သာေနတာလဲ
မင္း status ထဲက အပိုင္းပိုင္းအစစေတြကေရာ ဘယ္ေတာ့ ကဗ်ာရွည္ ၿဖစ္လာမွာလဲ
ေလ်ာ့ေသာက္ကြာ ေရွ ့မွာ ငါတို ့ကူးၿဖတ္ရမယ့္ၿမစ္ၾကီးက တေဝါေဝါ
ဒိုင္ေအာဂ်ီးနီးဇ္က ေၿပာတယ္ “ေနေရာင္လည္း အိမ္သာထဲ ဝင္တာပဲ
အဲဒီအတြက္ေနဟာ ညစ္ပတ္သြားသလားတဲ့”
ငါ့ဘာသာစကားထဲက ေပါရာဏေတြကိုေတာ့ မင္းနားလည္နိဳင္မွာပါ
နွလံုးသားမွာ ဆူးေတြ ရဲ ေနတဲ့ ဆူးရဲေရ
မင္းေပးတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ မင္းအေၾကာင္းေတြ ခ်ေရးလိုက္မိတာ ငါ့ကိုဆဲေတာ့ကြာ သားၾကီး

လင္းလက္တာရာ
၁၅၊၁၊၂၀၁၂