Monday 16 July 2012

လြင့္ေနတဲ့ေလ

လြင့္ေနတဲ့ေလ
         
                             
                  လင္းလက္တာရာ


ရင္ခ်င္းဆက္ခဲ့တာေတာင္
ရက္ရက္စက္စက္ ေသြးကြဲခဲ့တယ္
ၿမိဳ့ကေလးနဲ ့ငါ
စစ္ေၿမၿပင္နဲ ့စစ္သားလို
ေတာင္နဲ ့ေတာင္တက္သမားလို
ငါနဲ ့ေလာကဓံ
ငါနဲ ့ေအာင္ၿမင္မွဳ
ငါနဲ ့မိုက္မဲၿခင္း
ဘဝရဲ  ့အဆန္တရားမွာ
ဘယ္ရထားကိုမွ အေခ်ာင္မစီးခဲ ့ဘူး
ငါဟာ လူငယ္
အႏၱရယ္ကိုလြယ္တယ္
အခက္အခဲကို ၾကိဳက္တယ္
လူအၿဖစ္ရဲ ့ဒုလႅဘတရားကို
ေခတ္ၾကီးထဲ ရဲရဲပြင့္သူ
ေသၾကည့္တယ္
တီးတိုင္းမၿမည္တဲ့ ဗံုစိမ္းဟာ
အနဳပညာလို ့
ေသေသခ်ာခ်ာေသၾကည့္ခဲ့တယ္
ေလာကၾကီးကို
မာနအလြင့္ကေလးနဲ ့ရြဲ  ့ေစာင္းမိခဲ့သမွ်...
ဝမ္းနည္းတယ္
ငါပစ္ခဲ့တဲ့ ခဲဟာ
ငါ့မိသားစုကိုမွ တည့္တည့္ၾကီး ။    ။

                                                     လင္းလက္တာရာ

No comments:

Post a Comment