ကြ်န္ေတာ္နွင့္ ဆင့္ပြားၿပဳလုပ္ခ်က္မ်ား

“မိသားစု”


မိသားစုဟာ မိသားစုေပါ့
မိသားစုဟာ ေရတံခြန္လို တဟုန္ထိုးစီးတယ္
မိသားစုဟာ ေကာင္းကင္လို ၿငိမ္းခ်မ္းၾကည္လင္တယ္
မိသားစုဟာ မီးေတာင္လို သိုသိပ္ေပါက္ကြဲတယ္
မိသားစုဟာ ပန္းပြင့္လို ေမႊးပ်ံ ့ထံုသင္းတယ္
မိသားစုဟာ တိမ္လို ညိုမည္းအံုံ ့ဆိုင္းတယ္
မိသားစုဟာ ေတာင္တန္းလို စိမ္းညိ့ဳၿငိမ္သက္တယ္
မိသားစုဟာ ခုနွစ္စဥ္ၾကယ္လို ေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္တယ္
မိသားစုဟာ ပင္လယ္လို ယဥ္ေက်းခက္ထန္တယ္
မိသားစုဟာ မုန္တိုင္းလို မုန္ယို ရိုင္းစိုင္းတယ္
မိသားစုဟာ ေလေၿပလိုနဴးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတယ္
မိသားစုဟာ မိသားစုေပါ့
မိသားစုဆိုတာ ရာသီဥတု
မိသားစုဆိုတာ ေရဒီယိုသီခ်င္း
မိသားစုဆိုတာ ပင္လယ္ကမ္းေၿခ
မိသားစုဆိုတာ ၿမင္းခြာသံ
မိသားစုဆိုတာ အင္တာေနရွင္နယ္သတင္း
မိသားစုဆိုတာ ေတာၾကီးမ်က္မည္း
မိသားစုဆိုတာ ေစ်းကြက္စီးပြား
မိသားစုဆိုတာ သဘာဝေက်ာက္ေဆာင္
မိသားစုဆိုတာ ၿမိ့ဳၿပရွဳခင္း
မိသားစုဆိုတာ ၿမစ္ေရၾကီးၿခင္း
မိသားစုဟာ မိသားစုေပါ့
သားက အေမရိကားမွာ
သမီးက ၾသစေတးလ်မွာ
အေဖက စကၤာပူမွာ
အေမက ၿမန္မာၿပည္မွာ
မိသားစုဟာ မိသားစုေပါ့


( အမွတ္ ၁၃၊ ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၁၂၊ အၿပင္စီးမဂၢဇင္း)

                                                     လင္းလက္တာရာ


 “ရြာကေလး”




အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ရြာကေလးေပါ့။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ေတာင္က် ေခ်ာင္းေရလို အရွိန္နဲ႔ စီးဆင္းတယ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ စိမ့္စမ္းေရလို ၾကည္လင္ ေအးခ်မ္းတယ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ သဇင္လိုေမႊးပ်ံ႕ ထံုသင္းတယ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ပိုးသားလို နူးညံ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတယ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ လက္လုပ္ လက္စား ေတြနဲ႔ ရင့္က်က္ တည္ၿငိမ္တယ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ  ဆင္႐ိုင္း တစ္ေကာင္လို မုန္ယို ခက္ထန္တယ္။
အဲဒီရြာကေလးဟာ မိသားစုတစ္စုလို သိုသိပ္ေပါက္ကြဲတယ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ  စာမတတ္ဘူး။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ဂလိုဘယ္ လိုက္ေဇးရွင္းကို မသိဘူး။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ကိုရီးယား ယဥ္ေက်းမႈ မထြန္းကားဘူး။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ဇာတ္တူသား မစားဘူး။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ  ေနာက္ေက်ာကို ဓားနဲ႔ မထိုးဘူး။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ျမန္မာ ဆန္ၿပီး ျမန္မာ စကား လံုး၀ မေျပာဘူး။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ထမင္းကို ”အမ္း”လို႔ ဆိုတယ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ေရကို “လု” လို႔ေခၚတယ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ  ျမန္မာ့သမိုင္း။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ဖားစည္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ သဘာ၀ ႐ႈခင္း။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ေျမနီလမ္း။
အဲဒီရြာကေလးဟာ တံုးေမာင္းသံ။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ တယ္လီ ဗီးရွင္း။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ေခတ္ေဟာင္း ေတးဂီတ။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ယဥ္ေက်းမႈ ျပယုဂ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ဒီမိုက ေရစီ။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ အေသြးအသားနဲ႔ ရင္းၿပီး
ငါ့အဖိုးကို ေမြးတယ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ အလဲ အထပ္လုပ္ၿပီး ငါ့အေဖကို ေမြးတယ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ဓူ၀ံၾကယ္ကို ၾကည့္ၿပီး ငါ့ကိုေမြးတယ္။
အဲဒီ ရြာကေလးဟာ ရြာကေလးေပါ့။


( ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၁၂၊ ဖူးငံုဆယ္ေက်ာ္သက္ မဂၢဇင္း၊ blog digest ကဏၭ)
မွတ္ခ်က္။  ။ www. Madankoo. blogspot.com ထဲတြင္ ေရးသားရက္
                   thursday, february, 23, 2012

                                           ကိုရင္




“ေအာက္ပါေမးခြန္းမ်ားကို ေၿဖဆိုပါ”


(၁)
မိတ္အင္ဂ်ပန္လို ့ရိုက္နွိပ္တားတဲ့ တရုတ္ၿဖစ္မ်ားအေၾကာင္းေၿပာပါ။
(၂)
'ငါ' ဆိုတဲ့ ပံုေဆာင္တံုးဟာ
ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္အခါ၊ ဘယ္ေနရာမွာ၊ ဘယ္လိုအေငြ ့ပ်ံသြားနိဳင္ပါသလဲ။
(၃)
လူသံုးကုန္လူမွဳေရးမွာ အၿပံဳးတုေတြ မည္မွ်ေရာင္းရပါသနည္း။
(၄)
သမၼာအာဇီဝအေၾကာင္း လက္ေတြ ့က်က်ဖြင့္ဆိုပါ။
(၅)
ကြက္လပ္ၿဖည့္ပါ။ (က)မိသားစု၊(ခ)ခ်စ္ေမတၱာ၊(ဂ)ကိုယ္က်င့္တရား။

(၆)
ရိုးသားစြာ ဆင္းရဲၾကသူမ်ားအား ေဖာ္ၿပပါ။
(၇)
ေငြေၾကးနဲ ့အနုပညာအေၾကာင္း စာစီကံုးပါ။

                   
(vol.11,no-5,july,2008. fashion image magazine)

                                                လင္းလက္တာရာ

“ေမးခြန္းမ်ား”


စိတ္ဓါတ္မ်ားထဲမွ
သင္လက္ရိွ အသံုးၿပဳေနေသာ
ေနာက္ဆံုးေပၚ တံဆိပ္အေၾကာင္းေၿပာၿပပါ။

ရိုးသားစြာ ၾကိဳးစားရင္း ေပ်ာက္လြင့္သြားေသာ
သမၼာအာဇီဝ ဘဝမ်ားအေၾကာင္း
စာစီကံုးပါ။

ခြဲၿခားေနသည့္
အဆင့္အတန္းဆိုေသာ စကားရပ္တြင္
မည္သည့္အရာမ်ား ပါဝင္ဖြဲ ့စည္းထားသနည္း။

“ငါ”ဆိုသည့္ အတၱပံုေဆာင္ခဲသည္
အပူခ်ိန္ မည္မွ်ေပးလွ်င္
မည္သည့္ ၿဒပ္စင္အၿဖစ္ ပံုစံေၿပာင္းသနည္း။

လစ္ဟာေနေသာ မိသားစု
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စေသာ
ကြက္လပ္မ်ားကို ၿဖည့္ပါ ။         ။

( အမွတ္ ၆၊ ဇြန္လ၊ ၂၀၁၂၊ အၿပင္စီးမဂၢဇင္း)

                                ေစာတာရာ