''ဟာသေတြေခတ္စားတဲ့ေခတ္''

ညဟာ ညေစာ္မနံခဲ့တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္
သံသရာက စဲြလန္းမႈၿပႆနာအေႀကာင္း
ဖုန္းခဏခဏဆက္တယ္
တိုင္မွာ ကပ္ခ်ည္ခံထားရတဲ့ သစ္ရြက္အတုလို
နိစၥဓူဝေတြက ပ်င္းရိညည္းေငြ ့ဖြယ္
ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ
အေညာင္းေၿပအညာေၿပ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာ
ဒုကၡကို ဖန္စီဆန္ဆန္ဝတ္ထားတဲ့ ရွင္သန္ၿခင္းမဟုတ္လား
ဘဝဟာ မေတာ္တဆတစ္ခု
အဲ့ဒီ မေတာ္တဆေတြကပဲ လာလာခလုတ္တိုက္
ငါ့ကိုယ္ငါ ရိုက္ကူးတင္ဆက္လိုက္တယ္
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က
အိပ္မက္ေတြကို ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးလို ့
လက္ညိွဳး ေငါက္ေငါက္ထိုးတယ္
ငါ့လက္ဖ်ံရိုးေပၚက လိပ္ၿပာေလးကေတာ့
ရနံ ့ေတြ မခဲြၿခမ္းမစိတ္ၿဖာႏိုင္တတ္တာကိုပဲ ဝမ္းနည္းတယ္တဲ့
ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ ကိုက္ခဲေနတုန္းပဲ
အၿငင္းသန္တဲ့ ကစားေဖာ္ကို ေလာကဓံလို ့ေခၚလိုက္
အေၿခအေနအရ ေမးခြန္းမ်ားတဲ့ရာသီကို ေရြးခ်ယ္
အေၿခအေနအရ ေမးခြန္းမ်ားတဲ့ရာသီကို ၿငင္းပယ္
ကဗ်ာက ကမာၻကိုႀကည့္ၿပီး
ဗိုလ္ေအာင္ဒင္လို တလဲ့လဲ့ရယ္တယ္ ။
                     
                                                                         လင္းလက္တာရာ
                                           ခရမ္းရိပ္အႏုပညာမဂၢဇင္း၊ ၂၀၁၂၊ ဧၿပီ