ကြ်န္ေတာ္ ေရာက္ေလရာ ျမန္မာအသိုက္အဝန္းမွာ သံုေလ့သံုးထရွိတဲ့ ' ကမၻာၾကီး' ဆိုတဲ့ စကားလံုးအားလည္း ေက်းဇူးက တင္ခ်င္ပါေသးတယ္

ကိုင္း ကိုင္ျပီ။ ဒီစကားလံုးေတြ ပါဝင္ဝါက်ေတြ
ေရာင္စံုအေရးအသား A-4 စာရြက္ေတြ ေလထဲ တဖ်တ္ဖ်တ္ တပ္ထားတယ္
ပင္လံုလမ္းမၾကီး အသစ္မွာ က်ီးကန္းေတြ မလြဲမေခ်ာ္ တစ္သေဝမတိမ္း
အျဖစ္အပ်က္ေတြ အေရျပားထဲဝင္သြား
ဆက္တိုက္ ညေနဆိုးမ်ား၊ အလ်င္မျပတ္ မနက္ေကာင္းမ်ား
ျဖတ္ေနသမွ် အားလံုးတင္းက်ပ္ အာရံုေၾကာတိုင္း အမနာမ္ဆိုင္ရာ ျဖစ္ရဲ့
ကမၻာ့ေျမပံုခ်ပ္ၾကီးထဲက စကၠဴစြန္ပံုစံ အျမီးတစ္ေၾကာမွာ
ငါ့ေဘာ္ဒီ အတြင္းထဲက ေခါင္းေလာင္းသံေတြ ငါျပန္ဆို
ညွိလက္စတစ္တိုတိုင္းဟာ ေနာက္ဆံုးက်ည္ဆံ
ေနာက္ဆံုးက်ည္ဆံကိုပဲ အရသာေမွ်ာ္ ဖြာရွိဳက္လိုက္ပါတယ္
သခ်ၤဳိင္းမွ အားလံုးျပန္ရွင္ စစ္ပြဲျပန္မိသားစုေတြ ျပန္ဆံုဖို ့တစ္ေန ့ေန ့
ရပ္စျပဴတင္ ပါရာေမာင့္ ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္ေရး ေတာ္ဖလာ၏
တတိယလိွဳင္းႏွင့္ စတုတၳလိွဳင္းမ်ား စီးတျငိမ့္ျငိမ့္ကမၻာ
အခ်စ္ေလာက္ ညစ္ပတ္စုတ္ျပတ္တဲ့အရာ ဘယ္မွာမွ မရွိဘူး
ခါးေအာက္ပိုင္းအားလံုး စြမ္းအားျပည့္ လဲေလ်ာင္းခ်ည့္နဲ ့
ပံုစံတူ အသံပက္တန္မ်ား အလ်ားဆြဲဆြဲငင္ငင္
' ေပါလ္ကို ေပးဖို ့ဂြ်န္ ့ဆီက လုရစျမဲ' တစ္ကိုယ္ရည္သံုး ေငြေၾကးေပၚလစီ
မက္သေနာအျပည့္တင္ေဆာင္လာေသာ ဟူးမင္းန္ ဗိုက္ဗံုးၾကီး
မေတာ္တဆလိုလို သစ္သီးမွည့္အျဖစ္ ေလာင္ကြ်မ္းေနဆဲ ျပာတစ္ေတာင့္အျဖစ္
မီးအရည္ေပ်ာ္ယိုစီး အေငြ ့ပ်ံ၊လျပည့္ဝန္းဆီ မေရာက္ေသးလဲ ဘာျဖစ္လဲ
ကြင္းစကြင္းပိတ္ က်ယ္ေျပာနိုင္သေလာက္ မသိမသာခ်က္ေတြ ဝေျပာသာယာ
'လုပ္မထားတဲ့ေန ့ဟာပိုမူးတယ္'
ဒုကၡပါပဲ စာရြက္ျဖဴျဖဴေလး ေပေရကုန္ျပန္ပါျပီ
သမီးနဲ ့အန္တီ အသက္အရြယ္ကြာတာက လြဲလို ့သူ ့အတြက္ေတာ့ အတူတူပဲ
မွတ္ပံုတင္နဲ ့ကဒ္ျပားစာအုပ္နီ ကိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္က ပြဲစားလို စကားေျပာတယ္
ဘယ္သူမွ မလြတ္ပါဘူး၊ ဧရာမ မိုးပ်ံ ပူေဖာင္းၾကီး ျငိေနတဲ့ ျမိ့ဳ
အျမတ္နိုးဆံုးမွ အလုခံရၿခင္း
ဤဝါက်သည္ က်စ္လစ္သိပ္သည္း၏
အျခားေသာဝါက်သည္ ပြေယာင္းေခါင္းဆံသည္
ခင္ဗ်ားဦးေခါင္းမေအးေသး၊သိပ္မကဲရင္ ေခါင္းမခဲပါ ခဲမ်ားက်လာမည္
ခ်က္ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းတည္းနဲ ့ပြင့္ဖတ္ပြင့္ခ်ပ္ အဂၤါအိမ္ၾကီးထဲ
ငါ ဦးေစာက္ကြ်မ္းျပန္လည္မြတ္ေနျပီ
မ်က္ခြံေပၚမ်က္ရည္စက္၊ မိုးထဲေလထဲ စိုးမိုးထြန္းကိုလည္း ထြန္းညိွထားပါတယ္
Emotion ဘယ္ေတာ့ ဟုန္းခနဲ ေတာက္မယ္ မသိ
ကိုယ့္ခါးေပၚ ေမြးျမဴေနေသာ ေပါက္ဖတ္တစ္ေကာင္
ေမာေမာနဲ ့ကြန္ျမဴနစ္ေကးရွင္းေျမာက္ အခ်စ္
သစ္ပင္နဲ ့က်ားသစ္ဟာ တစ္သားတည္း
ျမစ္ေတြေတာင္ က်ိဳးျပီး က်န္ရစ္ၾက
သၾကၤန္လို ထိန္ထိန္သာခ်င္ပါတယ္
တစ္ေယာက္မ်က္လံုးကေန တစ္ေယာက္မ်က္လံုးထဲ ေသြးစက္ေတြ
မိန္းမေတြ ဂါဝန္မလိုက္ၾကျပီး ေယာက်္ားေတြ က်ည္ခါးပတ္ဂန္း ျဖဳတ္လိုက္ၾကတယ္
သစ္ေစ့ေတြက စားပင္ေတြျဖစ္လာတယ္ စားပင္က သစ္ေစ့ေတြ ျပန္ေပးမယ္
ကမၻာကို ဖက္ထားလိုက္


( ဆရာလူဆန္းရဲ့ ' ေရးသူလူဆန္း' ကဗ်ာစာအုပ္ပါ စာသားမ်ားနဲ ့ျပဳလုပ္ထားပါတယ္)


လင္းလက္တာရာ
31.7.2013

စာသားအေဆာက္အအံုမွာ ၿပတင္းေပါက္ တပ္လိုက္တယ္ ဝရန္တာ ထည့္လိုက္တယ္ ေလေကာင္းေလသန္ ့ပါ ၿဖည့္လိုက္တယ္

ရႈခင္းကို ရွဴသြင္းပစ္လိုက္တယ္။ ၿမင္ကြင္းက်ယ္။ အဆုပ္ထဲဝင္သြားတဲ႔ ေန ရွိရာ
ေခါင္းငိုက္စိုက္ ပြင္႔ေနတဲ႔ ေနၾကာေတြ။ ေနရတာလည္း ၾကာပါၿပီ။ မၾကာလိုက္သလို
မေန ့တစ္ေန ့က လိုလို။ လိုလို လားလား ကိုယ့္ၾကာမ်ိဳး ၅ ပါးနဲ ့ကိုယ္ ။ ကိုယ့္ အာရံု ၅ ပါးနဲ ့ကိုယ္။
မသိလို႔မိုးလင္း မသိလို႔မိုးခ်ဳပ္ အမိုက္အမဲေလးေတြမို႔ အေမွာင္အမဲႀကီးမ်ား ခြင္႔လႊတ္ေပးပါ။
ဂ်ိဳးျဖဴအစား ခိုျဖဴေတြ ခိုးလႊတ္လိုက္မိတယ္။ ေခတ္ၾကီးထဲမွာ ခိုကပ္ေနရပါတယ္။
ညည္းေနတဲ႔ခိုေတြမွာ ၿငီးစရာအေဟာင္းနဲ႔ ေငြ႔စရာအေၾကာင္းေတာ႔ရွိမွာေပါ႔
လူ႔ဘဝဟာ အဲ အဲ ခိုဘဝဟာ ၿငီးေစာ္နံလာတဲ႔ကုန္တင္ကားႀကီးေပါ႔
အညပ္လည္းခံရပါတယ္ အညံ႔လည္းခံရပါတယ္ဆိုတဲ႔ ျခင္းထဲကသစ္သီးေတြေပါ႔
ဆိုပါစို႔ လို႔ဆိုၿပီး ဆက္ေျပာတာေပါ႔။ ရပ္ေနတဲ႔အရပ္ကေန ဆက္သြားလို႔မရတဲ႔ စက္သြားေတြေပါ႔
အေပါစားဆန္/ဆန္ မေပါ႔မပါးကိုင္းညႊတ္ေနရတဲ႔ စပါးနွံေလးေပါ႔
ေဈးကြက္စီးပြားေရးထဲ ေသြးထြက္လြန္ေနတဲ႔ သနပ္ခါးနံ႔ေလးေပါ႔
ေပါ႔ပ္ယၪ္ေက်းမႈဆိုေတာ႔ ေပါ႔မွာေပါ႔။ အေပ်ာ္ဖတ္ဟာ ေပ်ာ္စရာမေကာင္းတဲ႔ ေပ်ာ႔ဖတ္ေတြေပါ႔
စက္ရံုထဲဝင္သြားၿပီး စက္ရံုထဲကျပန္ထြက္ေတာ႔ စကၠဴဘဝပဲျပန္ေရာက္ရတယ္
စကၠဴလမ္းေပၚ စာသားေလးေတြ လမ္းေလ်ွာက္ေနတယ္။ စာကေလးေတြ လို စာသားေတြ
အုပ္လိုက္ ျပိဳက်လာတဲ့ ဒီေန ့ ေနာက္ မနက္ျဖန္ ေနာက္ သူသူငါငါ ပန္ဖို ့ပစၥပၸန္
အပြင့္စနစ္နဲ ့ဇာတ္ေမ်ာတစ္ခုပဲ ကြ်န္းေမ်ာတစ္ခုပဲ ေရြ ့ေတာ့ေရြ ့သလိုလို
ဒိန္ခဲ ေတြ ေရႊ ့ယူရတာေပါ့ ၾကြက္ေတြက အနံ ့ခံသိပ္ေကာင္း။ ေၾကာင္ေတြ သင္ယူသင့္
ငါးေၾကာ္ ဟာ ျမစ္ထဲက်သြားတယ္ ကူးတယ္ခတ္တယ္ သိပ္ခက္တယ္ အခက္အခဲေတြ
အျပြတ္လိုက္ အခက္လိုက္ သီးခ်ိန္တန္ေတာင္ ပြင့္မလာဘူး လိပ္ျပာေတြ ရနံ ့အျဖစ္ ေျပာင္းလဲတင္ဆက္ ျပဳလုပ္။ ျပဳတ္လု ျပဳတ္ခင္ေလးမွာ မ်ိဳးပြားလာတာပါ
အင္းဆက္ေတြ။ facebook ကို face Mask စြတ္ၿပီးသံုးသင္႔လာတာ။ က်န္းမာေရးအရ
ဘယ္သူဘယ္ဝါရဲ႔ အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္းတည္႔တည္႔မွာ ေလလည္ရမယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြ။
ေလဝင္ေလထြက္ အေပါက္ကေလးကေန ေနဝင္ေနထြက္ကိုေစာင္႔ၾကည္႔ရမွာ
၂၀၁၅ / ၂၀၂၀/၂၀၂၅ / ၂၀.. ကိန္းဂဏန္းေတြတြက္ခ်က္ ေရြ႔လ်ား။ ေျမႀကီးေအာက္မွာေရေတြ ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ခဲ႔သလဲဆိုတာထက္ ေျမႀကီးေအာက္ကို ၿမိဳ႔ႀကီး ဘယ္ေတာ႔ေရာက္သြားမလဲဆိုတာ
ျမွဳပ္တာနဲ ့ျမဳပ္တာက မယားညီအစ္ကို လိုလို အိုးစားဖက္လိုလို စစ္ၾကီးစစ္စစ္တစ္ခြက္ ဘယ္ေလာက္ အေပၚဘေလာက္နဲ ့ေအာက္ဘေလာက္ၾကားမွာ ကဗ်ာေတာ့ ရွိမယ္ ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးေတြထဲမွာ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းလြင္ျပင္ေတြ ရွိမယ္ စလင္းဘတ္ေလးေတြထဲ တစ္ခါသံုးေတြ ရွိမယ္္ ပက္ဘလစ္ဖုန္းထဲမွာ
သူမ ပုံသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ေကြ ့ေကာက္ ေျဖာင့္စင္း။ ၾကိဳးဟာ က်ိဳးသြားျပီ ။
အီဖယ္လ္ေမ်ာ္စင္ေပၚနားတဲ့ငွက္ဟာ နွစ္ထပ္သေဘၤာနဲ ့ၿမိ့ဳေလးေပၚနားတဲ့ ငွက္နဲ ့
အေတြးအေခၚ ေတာ္စပ္မစပ္။ ျငဳပ္သီးပိုးဟာ ျငဳပ္ဆံုထဲမွာ သူ ့အဓိပၸါယ္သူ လွလွပပေထာင္းၿပသြား
သူ႔အေၾကာင္းက ကိုယ္႔ေခါင္းကိုလာဖိထားတယ္ သူ႔အထာကို ကိုယ္႔လ်ွာနဲ႔ရသေလာက္
အရသာခံမိတဲ႔ ရသတဏွာ ညျပာျပာ လဝါဝါ အေမွာင္ရဲ႔ၾကြက္သားေပၚတြားတက္လာတဲ႔ အမွား
အမွန္တရားကို မင္ရည္က်ဲလိုက္တာလား ခ်ဲ ့လိုက္တာလား ။ သနပ္ခါးေရက်ဲေလးက အိပ္စ္ပါရာဒိတ္ကုန္ေနလို ့လား။ ကုန္းလမ္းေရာ ေရလမ္းပါ ယမ္းေတြနဲ ့ဝိုင္းလိုက္ၾက။
က်ည္ခြံေတြနဲ႔ ၪီးေခါင္းခြံေတြပဲက်န္ေတာ႔တဲ႔ ၿမိဳ႔ခြံႀကီးကို ဘယ္လိုအခြန္ေတြနဲ႔
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔ ။ တည္ထားတာေပ်ာက္သြားတယ္ ဟိုနားဒီနား ရွာမိ
နားႏွာေခါင္းလွ်ာပါးစပ္မ်က္စိ အရသာရွာေဖြတူးေဖာ္ေစ့ငုေရး ေအဂ်င္စီ
ဆီမထည့္ဘူးလား ဆီထည့္မွ လည္မွာ ဆီဟာ စာပဲ စာမ်ားမ်ားထည့္ ဆားေတာ့ မ်ားမ်ားမထည့္နဲ ့ ခ်ိဳသြားဦးမယ္ ခ်ိဳရာသြားရာေတာ့ ဘယ္ကင္းကင္းပါ့မလဲ ႏြားက ပလာတာ မစားဘူး ပီဇာပဲစားတယ္ အို ျမက္နုေလးေတြေပၚ ႏွင္းဥတုကေလးငဲ့။ စြတ္စြတ္စိုေနတဲ႔အေတာင္ပံေတြကိုလည္း ေနလွန္းထားပါတယ္
ရန္ကုန္ဟာ ငါတို႔ေသြးခုန္နႈန္းကို ထိုးထိုးေဆာင္႔တယ္ ေဟးးး တိုးတက္လာၿပီကြ
ေဟ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဘတ္စ္ကားႀကီး မၿငီးဖြယ္ မညည္းဖြယ္
ထပ္ခိုးေတြေပၚ တစ္ေကာင္႔အသံ တစ္ေကာင္ ကန္းရိုးတန္းကၾကားနိုင္တယ္
ဓါးရိုးကမ္းနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး။ ဖ်ံက်နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ။ ေခြးက်ဝက္က်နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး
ေနာက္ဆံုးေပၚနည္းစနစ္မ်ားနဲ ့ဂါနိုင္ပါတယ္ ဂိန္နိုင္ပါတယ္ ေဂၚနိုင္ပါတယ္
ေခြးေခ်းၾကံဳးတဲ့ ေဂၚလည္းျဖစ္နိုင္ပါတယ္ ။ sexyေတြ ေပေရေနတဲ့ ေဆာ္ေတြ
ဘီးၾကဲ ဘဲၾကီးလား အာလူးနဲ ့ေရာပစ္မယ္ ဆိုပါလား ဟာဟ ဟာသ ထပ္ခ်ည္းတလဲလဲ သမုဒယမွာ ဝါဆိုနိုင္လြန္းတဲ့ မိုးေတြ ။ ဒီမိုက ဘယ္လို ဟိုမိုက ဘာညာ သာရကာ သာလိကာ ။ လသာမသာထက္ မီးလာမလာဘဲ ဆုေတာင္းေနၾကရတဲ့ ငါတို ့မသာေတြ ။ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္လည္း ေသမ်ိဳးေသႏြယ္ပါပဲ
ေပါက္ကရ ၄၀ မဟုတ္ပါဘူး ေပါက္ကရ ၅၀ ၊ ၆၀၊ ရ၀...။ ၁၀၀ တန္ခ်င္းအတူတူေတာင္ တစ္သိန္းေလာက္ကြာတယ္။ သိမ္းထားတာၾကာၿပီ နန္းကိုသိမ္းေနၿပီ ၿမိဳ႔ကိုသိမ္းေနၿပီ
ၿမိဳ႔ရိုးနဲ႔ၿမိဳ႔ဟာ မရိုးေတာ႔တဲ႔ၿမိဳ႔လား အရိုးပဲက်န္ေတာ႔တဲ႔ၿမိဳ႔လား
အဆီတစ္ထပ္ အသားတစ္ထပ္ႀကီးလား တစ္ထပ္ၿပီးတစ္ထပ္ ဂရိတ္ေဝါလ္ႀကီး လည္ပင္းပတ္လာၿပီ။ ျပဴးလာတယ္ ပ်ာလာတယ္ ျဖဴလာတယ္ ဖ်ားလာတယ္။ အဖ်ားဟာ အရင္းကိုေရာက္လို႔မျဖစ္ဘူး။ အရင္းကိုစစ္အျမစ္ကိုလွန္ ျမစ္လန္ ေခ်ာင္းလန္ ေတာလည္းလန္
ေတာင္လည္းလန္ အလံကို တစ္လန္အကြာမွာ ၪာဏ္ဘယ္နွထြာေလာက္ျမင္႔ျမင္႔ လႊင္႔ထားရမလဲ
ေလထိုးေလေလ်ာ္လား ဟိုလူၾကီးက လက္ညိွဳးထိုးျပီး ေရာင္းေနတာ မိုက္မွမိုက္
တိုင္းျပည္က ခ်မ္းသာျပီး ျပည္သူေတြက ဆင္းရဲသတဲ့ မဆင္းရဲပါဘူး
ေအာက္မွာ ေခြးနက္ၾကီးက ဆြဲဖို ့မာန္ဖီေနတာ။ ဆီးဂိမ္းမွာ ဗိုလ္စြဲမလား ပ်ားစြဲမလား
ေလာေလာဆယ္ ယင္အံုေနတယ္ ရင္ဘတ္က ဘက္ဂ်က္ေတာ္ေတာ္ထိေနတယ္ တစ္ခ်က္ျခစ္တစ္ခ်က္ေတာက္တတ္တဲ့ အကုသိုလ္မီးတို မီးစေလး အျပာေရာင္ဟာ ျပာက်သြားတယ္ အျပာကားဆန္ဆန္ ကားၿပာထဲက ၾကြက္ေတြက ထမင္းဖိုးေတာင္းျပန္ျပီ KTV ဖိုးေတာင္းျပန္ျပီ လမ္းလယ္ေခါင္ၾကီး လူလည္ေခါင္ၾကၤးီး အရွက္မရွိ သရက္ေစ့ဟာ အပင္ေပါက္လာျပန္ျပီ အေတာင္ပါ ေပါက္လာျပန္ျပီ ေပါက္ေနတဲ့ ဖိနပ္နဲ ့နင္းတယ္ အမွန္ဆို နမ္းရမွာ
အခန္းေတြ ျဖတ္ခ်ခံံရ ဆင္ဆာ။ ဆင္ေတာ့မဆာပါနဲ ့ဗ်ာ စင္ေပၚက ဆင္းပါေတာ့
အဆင္းမွာအစြပ္ခံရတဲ႔ပန္းကံုးဟာ အဆင္းမွာတပ္ေပးလိုက္တဲ႔ဘီး
ဘီးကုတ္ကေလးလည္း ဘီယာနဲ႔အျမည္းခံလိုက္ရၿပီလား ေဘဘီ
ေဘထုပ္ပံုထဲမွာ ဘဝကိုရွာမေတြ႔ေတာ႔ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဘယ္လိုမွမလဲနိုင္ပါဘူး သန္းေျခာက္ဆယ္တန္ကစားသမား ဘယ္နွရာသီကုန္ကုန္ အရန္ခံုမွာ မကုန္နိုင္တဲ႔ဒဏ္ရာနဲ႔
ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ မကုန္နိုင္မခမ္းနိုင္တာေတြလည္း ကုန္ေနၿပီ ခမ္းေနၿပီ
ခမ္းနားလြန္းပါတယ္ အခမ္းအနားႀကီးရယ္ ေလးစားပါတယ္ အေလးျပဳပါတယ္
လုမေျပးပါနဲ႔ လစ္လ်ဳမရႈပါနဲ႔ ဆိုက္ကားဆရာေတြသယ္လာတဲ႔ပန္းေခြမွာ ဘဝနဲ႔သီထားတဲ႔
မ်က္ရည္ေတြပါတယ္။ ပါပါရာဇီေတြ ရာသီစာေတြေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါလြန္း
ေကာက္ေသာ္စားမကုန္ ေၿဖာင့္ေသာ္ စားမေလာက္။ ဗိုက္ရႊဲၾကီးေပၚမွာ ပါးနုနုေလး
ရွက္ေသြးဟာ ရာသီမလာေတာ့ဘူး။ ဥတုကလည္း အင္ထုထားတဲ့အတိုင္း။
စာဥနဲ ့ငံုးဥေရာ ခင္ဗ်ားကြဲရဲ့လား ။ ဥလည္းကြဲတယ္ အသိုက္လည္း ပ်က္တယ္
ဘုတ္သိုက္သိုက္ ဆံပင္အရွဳပ္အေထြးၾကီး အေပၚက ေထြးခ်လိုက္တဲ့ တံေတြးဟာ ထမင္းစားပြဲေပၚလာက်တယ္။ ေသနာက်ေတြ။ ေသနာပတိေတြ ။သဘာပတိေတြ။
ေရႊျဖင့္အတိျပီးေသာ အပုပ္ေကာင္ေတြ။ ေကာင္းလား မန္းေလးျမိ့ဳၾကီး ကို အရသာခံမိလား
ခြီးမွပဲ ခေကြးအကၡရာေတြနဲ ့ေခးေအာ့ဖ္။ ေအာ႔နွလံုးနာခ်င္စရာ ေအာ့ဝွစ္ဇ္။
နာက်င္စရာ အရိုးအသားထဲကထြက္ထြက္လာတဲ႔ေလာက္ေတြ ေသြးရိုးသားရိုးမဟုတ္ဘူး
ေသြးရူးေသြးတန္းျဖစ္တဲ႔အထိ ေသြးစုပ္ဖို႔ဝိုင္းေနတဲ Vampire ေတြ
ပထဝီအရ ရာသီေသြးကအစ သယံဇာတပဲ ၾကြားလြန္းပါတယ္ ၾကြယ္လြန္းပါတယ္
လက္ခလယ္ၾကီးက လူရာဝင္လာပါတယ္။ လက္တစ္လံုးျခား လက္ညိဳးညႊန္ရာ ေရေတြ။
လမ်ိဳးလႏြယ္ခ်င္း လက္ဆြဲနႈတ္ဆက္။ ဂေဟဆက္သလို အပိုင္းပိုင္းအစစေတြ စုစည္းတယ္
 ေပါင္းစပ္တယ္ ေငြ ့ရည္ ဖြဲ ့တယ္ အဆက္အစပ္မရွိ ရြာလာတယ္
ရြာလာတ့ဲ အေၾကာင္းအရင္း။ ရြာမွာရွိတဲ့ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳး ။
ရြာလည္ေနတယ္။ ရြာထဲမွာ တိုင္ပတ္။ ရြာဟာ ျမိ့ဳလိုလို ။
ၿမိ့ဳကိုလိုသလိုလို။ ရြာေနပံုက လွလွပပ။ ရြာထဲက မထြက္ခ်င္ေလာက္ေအာင္
ရြာဟာ ခ်ဳပ္ထားတယ္။ ရြာထဲမွာ ပိတ္မိေနတယ္။ မိုးေတြ ရုတ္တရက္ ရြာလာတယ္
ရုတ္တရက္ေတြ ရိတ္သိမ္းလိုက္ေတာ့ စပါးသင္းနံ ့ေလးက ရင္ထဲ ဆီလို ေဝ့။
ဆီလို အေပါက္ရွာထြက္သြားတဲ့ ၿပႆနာေတြ။ ျခင္ေထာင္ထဲ အေပါက္ရွာေနတဲ့ျခင္နဲ ့
အိမ္ေထာင္ထဲ အေပါက္ရွာေနတဲ့လူ။ လူေရာျခင္ေရာ ေထာင္ထဲမွာ။ အေပါက္ထဲက
ယိုစိမ့္က်လာတာ ေနရာင္လား လေရာင္လား။ အေကာင္မေပါက္လိုက္ရတဲ့ ၾကက္ဥဟာ ဂေလာက္ေလာက္နဲ ့အဆံေခ်ာင္။ ဂလိုဘယ္လ္ၾကီးကလည္း ဂေလာက္ဂေလာက္နဲ ့
ဘယ္ေလာက္ပဲရရ မေလာက္ဘူး။ မေလာက္လည္း တည္ေဆာက္ေနရတာပဲ ။
A ကလည္း တည္ေဆာက္တယ္ B ကလည္း တည္ေဆာက္တယ္
A ကလည္း ထပ္ျပီးတည္ေဆာက္တယ္ B ကလည္း ဆက္ျပီးတည္ေဆာက္တယ္
A နဲ ့B ေပါင္းစပ္တည္ေဆာက္ပစ္လိုက္တယ္။


ဆူးရဲ ၊ လင္းလက္တာရာ
၂၁၊ ၇၊ ၂၀၁၃

ဝတၳဳ / ဝဋ္ထု ( ၂ )

ဧည့္သည္ေတြကိုမုန္းတယ္။ က်ဳပ္ ဧည့္သည္ေတြကို မုန္းတယ္။
ဧည့္သည္ေတြေၾကာင့္ က်ဳပ္ အေဖ ဆံုးခဲ့တယ္။ ဧည့္သည္ေတြေၾကာင့္ က်ဳပ္အေမ ဆံုးခဲ့တယ္။
ဧည့္သည္ေတြေၾကာင့္ က်ဳပ္ေယာက်္ား ၊ က်ဳပ္အစ္ကို ၊ က်ဳပ္အစ္မ ဆံုးခဲ့တယ္။
ဧည့္သည္ေတြဟာ က်ဳပ္တို ့အတြက္ နာဇီ။ ဧည့္သည္ေတြဟာ က်ဳပ္တို ့အတြက္ ေအာ့ဝွစ္ဇ္ငရဲစခန္း။
ဂ်ဴးေတြ ဟစ္တလာကို မုန္းသလိုမ်ိဳး က်ဳပ္ ဧည့္သည္ေတြကို မုန္းတယ္။
ကိုလိုနီ ဖက္ဆစ္နဲ ့အရင္းရွင္စနစ္ကို မုန္းသလိုမ်ိဳး က်ဳပ္ ဧည့္သည္ေတြကို မုန္းတယ္။
ကမၻာ့စစ္ၾကီးေတြကို မုန္းသလိုမ်ိဳး က်ဳပ္ ဧည့္သည္ေတြကို မုန္းတယ္။
ဧည့္သည္ေတြဟာ သူတို ့ရဲ့ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္အတြက္ က်ဳပ္တို ့ကို စေတးတယ္။
ဧည့္သည္ေတြဟာ သူတို ့ရဲ့ ေအာင္ျမင္မွဳ အတြက္ က်ဳပ္တို ့ကို ေအာင္ေသေအာင္သား စားတယ္။
ဧည့္သည္ေတြဟာ သူတို ့ရဲ့ နယ္ေျမသစ္ခ်ဲ ့ထြင္မွဳအတြက္ က်ဳပ္တို ့ကို စနက္တံတပ္တယ္။
က်ဳပ္ ဧည့္သည္ေတြကို မုန္းတယ္။ ဧည့္သည္ေတြ က်ဳပ္တို ့ဆီ
အရိပ္ကေလးတစ္စေတာင္ ထိုးက်မလာေစဖို ့က်ဳပ္အျမဲ ဆုေတာင္းတယ္။
က်ဳပ္ ဆုေတာင္း လြဲတယ္။ က်ဳပ္ ဆုေတာင္းမွားတယ္။
ဧည့္သည္ေတြကေတာ့ က်ဳပ္တို ့ဆီ ခဏခဏ။ က်ဳပ္တို ့ဆီ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္။
က်ဳပ္တို ့ဟာ ခုတံုး။ က်ဳပ္တို ့ဟာ ဓါးစာခံ။ က်ဳပ္တို ့ဟာ ေျမဇာပင္။
ေခတ္အဆက္ဆက္ က်ဳပ္တို ့ဟာ ဧည့္သည္ေတြအတြက္ အသံုးေတာ္ ခံေနရတုန္း။
က်ဳပ္ ဧည့္သည္ေတြကို မုန္းတယ္။ ေဟာ...ေျပာရင္းဆိုရင္း က်ဳပ္မုန္းတဲ့ ဧည့္သည္ေတြ
က်ဳပ္တို ့ဆီ တေရြ ့ေရြ ့။ က်ဳပ္တို ့ဆီ တလိမ့္လိ္မ့္။ အဆီယစ္ေနတဲ့ ဗိုက္ေတြ။
အဆီပ်ံေနတဲ့ မ်က္ႏွာေတြ။ အဆီတဝင္းဝင္းနဲ ့မ်က္လံုးေတြ။
က်ဳပ္ ဧည့္သည္ေတြကို မုန္းတယ္။ မၾကာဘူး ။ တုတ္ေတြ ၊ ဓါးေတြ၊ ခဲေတြ။
က်ဳပ္ေခါင္းေပၚ တဝီဝီ။ က်ဳပ္ ေရွာင္တယ္။ က်ဳပ္ တိမ္းတယ္။ က်ဳပ္ ေျပးတယ္။
သတိၾကီးစြာ က်ဳပ္အသက္ကို က်ဳပ္အနည္းလုျပီး ကယ္တယ္။
က်ဳပ္ ဧည့္သည္ေတြကို မုန္းတယ္။ ခဲေတြ၊ ဓါးေတြ၊ တုတ္ေတြ။
က်ဳပ္ေနာက္မွာ အေျမာက္အဆံေတြလို တဝီဝီ။ က်ဳပ္ေျပးတယ္။
က်ဳပ္တိမ္းတယ္။ က်ဳပ္ ေရွာင္တယ္။ သတိၾကီးစြာ က်ဳပ္မနည္းလုျပီး ကယ္ေနရတဲ့
က်ဳပ္အသက္ဟာ ေသလုေမ်ာပါး။ က်ဳပ္ ဧည့္သည္ေတြကို မုန္းတယ္။
ေအာ္သံ၊ ဟစ္သံ၊ ေဟာက္သံ၊ က်ိန္းသံ၊ တက္ေခါက္သံေတြ။ က်ဳပ္ ကံေကာင္းတယ္။
က်ဳပ္ ပုန္းေနတာကို သူတို ့မျမင္ဘူး။ ရွာတယ္။ ပိုက္စိပ္တိုက္ ရွာတယ္။
ေဒါသေရာင္ တေငြ ့ေငြ ့ေလာင္ေနတဲ့ မ်က္လံုးၾကီးေတြနဲ ့ရွာတယ္။ က်ဳပ္ကို ရွာတယ္။
က်ဳပ္မလွဳပ္ရဲဘူး။ က်ဳပ္အသံမထြက္ရဲဘူး။ က်ဳပ္ ဧည့္သည္ေတြကို မုန္းတယ္။
မခ်ိတင္ကဲ ဆဲတယ္။ ၾကိတ္မနိုင္ခဲမရ ေအာ္ဆဲတယ္။
သူတို ့က်ဳပ္ကို လက္ေလ်ာ့သြားပံုရတယ္။ ' အခ်ိန္ မရွိဘူး။ ၾကာတယ္ေဟ့။ မရ ရတာေပါ့' ။
လွ်ပ္တျပက္ လွည့္သြားတဲ့ ပစ္မွတ္။ က်ဳပ္ေခါင္းေပၚ မိုးၾကိဳး အခ်က္တစ္ရာ။
မလုပ္နဲ ့။ က်ဳပ္ မ်က္လံုးေတြ ၿပာသြားတယ္။ မလုပ္ၾကပါနဲ ့။
က်ဳပ္အသံေတြ ျပာသြားတယ္။ အဲဒါ က်ဳပ္သားေတြ။
က်ဳပ္မ်က္ရည္ေတြ ျပာသြားတယ္။ အဲဒါ အရြယ္ မေရာက္ေသးတဲ့ က်ဳပ္ရဲ့ သားေတြပါ။
က်ဳပ္ ပစၥကၡတစ္ခုလံုး စစ္ေငြ ့စစ္ရိပ္ေတြ ဖံုးသြားတယ္။ က်ဳပ္ ဆက္ပုန္းမေနေတာ့။
သူတို ့ေျခစံုေရွ ့ကို ေတာင္ပံခတ္ျပီး ခုန္ထြက္လိုက္တယ္။ က်ဳပ္ ဧည္သည္ေတြကို မုန္း...။


လင္းလက္တာရာ
၂ ၀ ၁ ၃

ရင္ကြဲပက္လက္ဆိပ္ကမ္းဆီ၊ ငါ့ကဗ်ာသေဘၤာေတြ အခ်ိန္မီ မဆိုက္ကပ္နိုင္တဲ့အေၾကာင္း၊ တိမ္ေတြဆီ အီးေမးလ္ မပို ့ရေသးဘူး

အနုပညာတံဆိပ္နဲ ့ခရီးေဆာင္အိတ္တစ္လံုး၊ မျမင္ရတဲ့ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး အျပည့္အစံု
မ်က္ရည္ပံုေဆာင္ခဲ၊ မေအာင္ျမင္တဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ တိတ္တိ္တ္ေလး ၾကိတ္ခြဲေနရတဲ့ စက္
ဓါတ္ၾကီး ၄ ပါးနဲ ့လူယာဥ္၊ ဆီေရေလဝိုင္ ျဖည့္၊ ေလာကဓံ ၈ ပါးပါ ျဖည့္
ေရွ ့မွာ ငရဲေရာ နိဗၺာန္ေရာ ငရဲမဟုတ္ နိဗၺာန္မဟုတ္ေရာ
ေဟာ့ဒီ ကြန္ကရစ္ပင္တန္းၾကီးက ေလွာင္ရယ္သံေတြ သီးလိုက္တာ တေသာေသာတေျဖာေျဖာ
ထိုးေနက် လက္မွတ္ေလးဟာ နံေနက် ေခြ်းစက္ေတြနဲ ့ကြက္တိ / ကြက္ၾကား
မိသားစု၊ ေလထဲက ငါရိုးစူးသလို နင္ေနတဲ့ ဝမ္းအူသံေတြ
လင့္ခ္ေပးထားတဲ့ ေခတ္ေပၚယဥ္ေက်းမွဳၾကီးက လိုင္းသိပ္မေကာင္းဘူး အစ္ကို
တိုင္းရင္းသားေက်းရြာ မင္းကြန္းေခါင္းေလာင္းၾကီးေပၚက စာသားေတြ ဇာတ္လမ္းေတြ
စိတ္ျပဳလုပ္ပံု အဆင့္ဆင့္ ရင္တြင္း တြင္းထြက္ပစၥည္း
ကြ်န္ေတာ့္နာမည္လား ' ဧရာဝတီ အိမ္ေျပး ' ပါ
စိတ္ / ဇီဝ ၿဖစ္စဥ္ ေခ်ာ္ရည္ပူေတြ မီးေတာင္ျမံဳလို ေပါက္ကြဲ
ခရီးေဆာင္ အိတ္ကေလး ျပဲျပန္ျပီ၊ ျပဲလက္စဟာ မတိတ္ဘူး ဆက္ရြာတယ္
ေရႊဘိုသူေလးရဲ့ ပါးျပင္မွာ သနပ္ခါး မရွိေတာ့တဲ့ ကိစၥ
သံနဲ ့ပဲ လုပ္လုပ္ သဲနဲ ့ပဲ ေဆာက္ေဆာက္ ေမတၱာတရား မရွိတဲ့ အိမ္ဟာ တစျပင္ပဲ
ဂ်က္ခ်ထားတဲ့ ညစာကို ေခါက္ၾကည့္ေတာ့ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ေတြပဲ သံေၾကာင္ထြက္လာ
ႏွလံုးသားကို ' ON' 'OFF' လုပ္လို ့ရလား၊ ပလက္စတစ္ဆာဂ်ီရယ္ အျပံဳးဝင္းဝင္းေလး
ကြိဳင္ေလာက၊ ကြိဳင္အေရးအသား၊ ကြိဳင္ရြတ္ပြဲ၊ ကြိဳင္မ်ားကြိဳင္နိုင္၊ ကြိဳင္ပဲ
[ ခင္ဗ်ားေရာ ကြ်န္ေတာ္ေရာ အခ်ိန္ရဲ့ ကြင္းစကြင္းပိတ္ထဲမွာ ကြယ္လြန္ျပီးသား သက္ရွိေတြ ]
နတ္သွ်င္ေနာင္အုပ္ဂူကေန ျမစ္သံုးဆိုင္၊ ၿမိ့ဳသံုးဆိုင္ဆီ
လွမ္းေငးတဲ့ အရသာ အေရွ ့ပိုင္း တကၠသိုလ္ၾကီး သိတယ္
ညၾကီးမင္းၾကီးထဲ မစံပယ္ေတြ မႏွင္းဆီေတြ ေၾကြျပန္ျပီ
ေဆးသားျပယ္ ငယ္ဘဝ အယ္လ္ဘမ္ထဲ အမ်ိဳးအမည္မသိ ဗိုင္းရပ္စ္ ဝင္ေန
မွတ္ဥာဏ္ေတြပါ ေဆးသားေတြ ထပ္ျပယ္၊ ဗိုင္းရပ္စ္ေတြ ထပ္ကိုက္
ေငြေၾကးစလစ္၊ ၈ ထပ္တိုက္ေပၚက ျပဳတ္က်တဲ့ သတင္းက ဖုန္းထဲဝင္လာ
ေခတ္ၾကီးက သူ ့ေျခေထာက္ၾကမ္းၾကမ္းၾကီးနဲ ့ ရင္ဝ ေစာင့္ေစာင့္ ကန္တယ္
ေနဝင္နဲ ့ေနထြက္ ၾကားမွာ ေမ်ာေနတဲ့ ျဖစ္တည္မွဳ အက်ဥ္း အက်ပ္ေတြ
အိုေအစစ္ေလးေတြေပၚ အင္းဆက္ေတြ တြားသြားတက္လာ အက္ဆစ္ေတြ ဖိတ္စင္စီးဆင္းလာ
ေကာင္းကင္ျပာျပာၾကီးကို တစ္ဘဝစာ download ဆြဲခ်င္ပါတယ္
ရုပ္နဲ ့နာမ္ တူးေဖာ္စီမံကိန္းမွ ဆဲလ္ေသ ေတြ ့ရွိခ်က္
ၾကံဳရာဇာတ္ကားမွ က်ရာဇာတ္ကြက္မ်ား၊ ဖီလင္ေရာ ဖလင္ပါ ပ်က္ေနတယ္
လူေတြကပဲ ၾကယ္ေတြကို နာမည္ေပး၊ ၾကယ္ေတြကို ေရတြက္၊ ၾကယ္ေတြကို စိတ္ကူး
ျဂိဳဟ္မေလး ဂ်စ္ေရ ကိုယ့္ပတ္လမ္းေလးနဲ ့ကိုယ္ ေသြးသားလည္ပတ္ေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ကြာ
ပါရီၿမိ့ဳၾကီး သိပ္လွတာပဲလား ၊ နားထား
ကိုယ့္ေက်ာက္တန္းျမ့ိဳေလးကိုပဲ ကိုယ္ပန္မယ္




လင္းလက္တာရာ
10. 7. 2013

ေတာင့္ေနတဲ့အတိုင္း ၊ သို ့မဟုတ္

ေတာင့္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ သက္ေတာင့္သက္သာေန
အပိုေတြလာမေျပာနဲ ့ အပိုေတြလာမလုပ္နဲ ့
အျခား ဘာအဓိပၸါယ္မွ မရွိဘူး
လက္သီးဟာ လက္သီးပဲ မီးျခစ္ဟာ မီးျခစ္ပဲ
အဲဒီ သားသတ္ရံုဟာ ဂ်ပန္ေခတ္တံုးက ေဆးရံုေပါ့
ေနာက္ တစ္လွမ္းဆုတ္ျပီး အံ့ၾသရ၊ ေဒါသထြက္ရ၊ ေၾကကြဲရ၊ ရယ္ေမာရ
ေနာက္ခံဝန္းက်င္ အသံဗလံေတြကို ဆူညံသံတစ္ခုနဲ ့စစ္ထုတ္
( သို ့မဟုတ္၊ ေတာင့္ေနတဲ့အတိုင္း )...
ဘာသာစကားဟာ လူကို ပါးရိုက္သြားသလို စပ္ဖ်င္းဖ်င္း
စိတ္ၾကီးဝင္ ညေကာင္းကင္ၾကီးဆီ ျပန္ေထြးထုတ္လိုက္တယ္
ေရဟာ ၾကယ္ေတြ ၿမိဳလိုက္ျပီ
ၾကယ္ေတြ ေရေသာက္ဆင္းတယ္ မေျပာနဲ ့
( သို ့မဟုတ္၊ ေတာင့္ေနတဲ့အတိုင္း)...
အခ်က္အလက္မ်ား ပိုလွ်ံမွဳ ေနာက္ကြယ္ကို သူ ေရာက္ေရာက္သြားေတာ့တယ္
ဒါမွမဟုတ္၊ ဆက္သြယ္မွဳ မရွိျခင္း / ဆက္သြယ္ေနျခင္းကို ဘယ္လို ဆက္သြယ္
ဒါမွမဟုတ္၊ ဘယ္သူမဆိုဟာ တျခား ဘယ္သူမဆိုနဲ ့ဘယ္လို ဆက္သြယ္
ေရစီးေၾကာင္းျဖစ္စဥ္ထဲ အလိုတူ အလိုပါ ငါးတစ္ေကာင္လို
စနစ္တက် အေသးစိပ္ တပ္ဆင္မွဳ ( တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု လြဲေခ်ာ္)
အဲဒီမွာ ဘာရွိတယ္ အဲဒီမွာ ဘာမွ မရွိဘူး
လူအမည္မ်ား၊ အရပ္အမည္မ်ား၊ ကုန္ပစၥည္းတံဆိပ္ အမည္မ်ား
ေမ့ေဖ်ာက္မွဳအေပၚ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အရာေတြ
( သို ့မဟုတ္၊ ေတာင့္ေနတဲ့အတိုင္း)...
တစ္ပိုင္းတစ္စျပီး အပိုင္းအစတစ္ခုလို ေရြ ့လ်ား
ေလ့လာျခင္း၊ ဇဝနဥာဏ္သံုးျခင္း၊ လက္ေတြ ့လုပ္ေဆာင္မွဳအားျဖင့္ တည္ေဆာက္
မေရရာတဲ့ကုန္ေတြ တင္သြင္းလာတဲ့ ပစၥကၡခဏငယ္မ်ား ကပ္ခြာ
ေဝဖန္၊ သေရာ္၊ ပုတ္ခတ္၊ ရြဲ ့၊ ထိခိုက္ပ်က္ဆီးလြယ္၊ နာလြယ္
အဝတ္ဗီဒိုလိုစိတ္၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မိမိ စိတ္ၾကီးဝင္၊ ေလွနံဓါးထစ္
ပတ္ဝန္းက်င္အျမင္နဲ ့တသီးပုဂၢလကိစၥမ်ား ၊ ကန္ ့သတ္ခ်က္မ်ား
ရင္ဆိုင္၊ စဥ္းစား၊ ေပါင္းစပ္၊ သို ့မဟုတ္ ၊ ပ်က္ရယ္ျပဳ ၊ ထိုင္ဟား
ျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာ မိမိကို မိမိ ခ်ိဳးႏွိမ္ျခင္း အခ်ိဳးဖ်က္ျခင္း
စကားေရွ ့ေနာက္ မညီျခင္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ တည္ျငိမ္ျပီး ေဆာက္တည္ရာမရ
ကေယာင္ကတမ္းျဖစ္ျခင္း၊ စိတ္နဲ ့ကိုယ္ မကပ္ျခင္း၊ ထင္ေယာင္မွားျခင္း
သို ့မဟုတ္ ၊ ေတာင့္ေနတဲ့ အတိုင္း

[ ဆရာေဇယ်ာလင္းရဲ့ ' သို ့မဟုတ္ ၊ ေတာင့္ေနတဲ့အတိုင္း' ကဗ်ာအား
အထက္ေအာက္ ေျပာင္းျပန္လွန္ ျပန္ေရးထားျခင္း)


လင္းလက္တာရာ
၂ ၀ ၁ ၃

ဝတၳဳ / ဝဋ္ထု

( ၁ )

ျမံဳေနတဲ့ ဝက္ျခံ မထြက္ေသးသ၍ ျမင္ျမင္သမွ်ဟာ အက်ည္းတန္
ေနဦးမွာပဲလို ့ ပါးျပင္မို ့မို ့ေလးက ေျပာပါတယ္။
' တိမ္လႊာမို ့မိုလြင္ ' ေတာင္ တိမ္လႊာေတြၾကား / ေတာင္လႊာေတြ
ၾကားေအာင္ တိုးတိုးေလး ဆိုညည္းမိပါတယ္လို ့ပါးျပင္မို ့မို ့ေလးက တိုးတိုးေလး
ေျပာပါတယ္။ တိမ္လႊာေတြၾကားက ေလယာဥ္သံေတြၾကားရင္ အိမ္သိပ္ဆာတာပဲလို ့ပါးျပင္မို ့မို ့ေလးက ေငးေငးေလး
ထပ္ေျပာပါတယ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ ေငြေရးေၾကးေရးရဲ့ ဓါးလြယ္ခုတ္အေနအထားမွာ လည္စင္းေပးေနရပါတယ္လို ့
ပါးျပင္မို ့မို ့ေလးက အထပ္ထပ္ ေျပာရွာပါတယ္။
မ်က္ရည္စီးေၾကာင္း ဟာ ပါးျပင္မို ့မို ့ေလးေပၚမွာ ေသာင္ထြန္း ကြ်န္းျဖစ္
ေနပါျပီလို ့ပါးျပင္မို ့မို ့ေလးက တိတ္တိတ္ေလး အထပ္ထပ္
ထပ္ေျပာရွာပါတယ္။

( ၂ )

' ႏြံနစ္ေနတာလည္း ၾကာျပီ။ ေပၚကို ေပၚမလာေသးတာလည္း
နွစိနဲ ့ခ်ီျပီ။ ပတၱျမားအတုလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး '။
ကဗ်ာစာသားေလးဟာ ကဗ်ာစာသားသက္သက္ခ်ည္းလဲ မဟုတ္ျပန္ဘူး။
ရြာထိပ္ ထံုးျဖဴေစတီေလးဆီက အသံတိတ္ဆည္းလည္းေလး ဖိတ္စင္
လွဳပ္ခတ္ေနတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ ေနေရာင္နဲ ့သစ္ရြက္ေရာ္ၾကားမွာ
ဥၾသငွက္ေလးရဲ့ အသံအက္အက္ ၊ ညပ္လည္းညပ္
နစ္လည္းနစ္ေနတာလည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီသမား လူငယ္ေလးရဲ့
နွလံုးသားမွာ ၃ နွစ္စာ လြယ္ပိုးထားရေသာ သမုဒယ ေက်ာက္တံုး
ေက်ာက္စိုင္ၾကီးမ်ား။ အိပ္မက္ေတြကေတာ့ အရင္လို
ညေကာက္ရိုးပံုမွာ လမသာလည္း လသာျမဲသာေနဆဲ ဆိုတာေတာ့
အဟုတ္ၾကီး ဟုတ္ပါတယ္။

( ၃ )

တိမ္လႊာမို ့မို ၾကားမွာ ေလယာဥ္ၾကီး။ ေလယာဥ္ၾကီးေပၚမွာ
ပါးျပင္မို ့မို ့ေလး။ ပါးျပင္မို ့မို ့ေလးေပၚမွာ ပိတ္ျဖဴ။
ထို ့ေနာက္ မဂၤလာရွိေသာေလဆိပ္ၾကီးထဲသို ့ပိတ္ျဖဴအုပ္ထားေသာ ပါးျပင္မို ့မို ့ေလး။
ိဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီသမားလူငယ္ေလးကို ေနာက္ဆက္တြဲ ရလာဒ္တစ္ခုက
သစ္လံုးကားၾကီးဆီ တြန္းပို ့ေပးလိုက္တယ္။
ပါးျပင္မို ့မို ့ဓါတ္ပံုေလးေပၚ စုတ္ခ်က္ၾကမ္းၾကမ္း ေသြးပန္းခ်ီ။


လင္းလက္တာရာ
4.7.2013

ေလယာဥ္ဥယ်ာဥ္တစ္ခု ေဆာက္လုပ္ျပီးစီး ေျပးဆြဲ ပ်ံသန္း ရာသီဥတုၾကီး ၃ လံုး စက္ခ်ိဳ ့ယြင္းမွဳ ျဖစ္စဥ္

ငါ့မွာ ရန္ကုန္မိုးေရ ဘယ္နွစက္ ရွိခဲ့ပါလိမ့္။ ေရစက္ တစ္စက္နဲ ့တစ္စက္
ေပါင္းစပ္ ဓါတ္ျပဳထားတဲ့ ရန္ကုန္။ ရန္ကုန္ဟာ မိသားစု။ အစုအေဝးတစ္ခုဟာ
ဓါတုေဗဒစမ္းသပ္ခ်က္အရ ေပါက္ကြဲ လြင့္စင္ ျဖာထြက္။ အခိုးအေငြ ့ေတြ။
ၿပည္လမ္းမေပၚ ေလွ်ာက်ေနဆဲ ၿမည္သံစြဲ အလကၤာမ်ား။ ဘဝ ေရာင္ျခည္အမ်ိဳးမ်ိဳး။
ထိုင္ေနက်ခံုမွာ လာေနက် စံုတြဲေလး ေပ်ာက္ေနတယ္။ အီမိုးရွင္းရွဳခင္း။
မ်က္ရည္ရနံ ့ဟာ နွစ္နဲ ့ခ်ီ ခြ်တ္တာေတာင္ မကြ်တ္ဘူး။ ျမစ္ကိုခ်စ္လို ့
ငါးေတြဆီ ခုန္ခုန္ခ်ေနတဲ ့တိမ္ေတြ။ မီးခိုးေတြ အူေနတယ္။ ေခြးေတြ အူေနတယ္။
အနာဂတ္ပလာစတာနဲ ့အစြန္းေရာက္ ဒဏ္ရာ။ ဖက္ရွင္ေတြ ၿမိ့ဳက်ီးကန္းေတြလို ျပိဳက်လာ။
လူ ့အျဖစ္ရဲ့ Identity ။ ဓါတ္ၾကိဳးနဲ ့မလြတ္တဲ့ သစ္ကိုင္းေတြလို ဘယ္ေန ့ခုတ္ခ်ခံရမလဲ။
မိွဳင္းမိခံ Mr: အသိဥာဏ္နဲ ့Ms: အေတြးအေခၚ။ ထိုနည္း ၄င္း သံေခ်းတက္ process ေတြ။
ခရိုနီေတြရဲ့ နည္းစနစ္ထဲမွာ ပိတ္မိေနျပီလား။ အေမွာင္ေခတ္ထဲက ရုန္းထြက္လိုက္နိုင္ခ်ိန္
အလွ်ိဳးရာေတြက ေသရာပါ။ ပြင့္လင္းျမင္သာမွဳ သိပ္ကို ေခးေအာ့ဖ္လြန္းတယ္။
လူမွဳအဖြဲ ့အစည္းၾကီးဟာ Parody အေရးအသားေတြနဲ ့ခ်ီးျမွင့္ ခံလိုက္ရ။

ဒီနွစ္ရဲ့ နာမည္အျပည့္အစံု= အနည္ အနွစ္ အမိွဳက္သရိုက္ ဒုစရိုက္သုစရိုက္ မ်ားနွင့္အတူ
                                    ေရၾကည္ေရေနာက္ အျပိဳင္စီးဆင္းလွ်က္ ရွိေသာ

ေလာေလာဆယ္ခန့္မွန္းခ်က္အရ အနာဂတ္ရဲ့ ေမြးသကၠရာဇ္ = စစ္အစိုးရ လက္ထပ္က ကဗ်ာေရြးစာရင္းေတြလို
                                                                                အေျခအေနအရ အေျပာင္းအလဲရွိသည္

ယဥ္ေက်းမွဳဟာ ေယာထမီနဲ ့ရင္သားဟိုက္လိုက္နဲ ့။ ဝါခင္းေတြနဲ ့ ေဆးဆိုးပန္းရိုက္
တကၠေနာ္ေလာ္ဂ်ီေတြနဲ ့။ ဟိုမွာ လူတစ္ေယာက္ မတ္တက္ၾကီး ေသေနတယ္။ အသက္ မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ေတြ။
ေလေအးေပးစက္ေတြေၾကာင့္ပဲ ကမၻာၾကီး ဟာ ပိုပူလာ။ အတၱကို သေရကြင္းလို ခ်ံဳ ့ခ်ည္ ခ်ဲ ့ခ်ည္။
Taxi ထဲ Sexy ေလး ပါသြားတယ္။ ေရာင္းပန္းေလး လွသေလာက္ ဝယ္လက္ၾကီးက
ညစ္ပတ္ေပေရ မည္းတူးခ်ိပ္ေနတာပဲ။ သတင္းစာထဲက သတင္းစာသားေတြ
ဓါးနဲ ့ကြက္လွီးခဲ့ရ နွစ္ကာလမ်ား။ လူလုပ္ေငြေၾကး ဟာ လူကို ျပန္လည္ၿပဳလုပ္ တင္ဆက္ ေနတာ။
ၿပႆနာပဲ။ နည္းပညာရဲ့ အိမ္သာတြင္းထဲက ေလာက္ေတြ။ အခ်စ္ဟာ ေသာက္ေရးမပါေတာ့ဘူးလား။
ေခတ္ျပိဳင္ ဗိုင္းရပ္စ္ေတြ ပန္းထြက္လာ။ ေသြးသားယားယံမွဳေတြ ေဖာင္းပြလာ။
Celebrity ေတြကလည္း Like ခိုင္းေနေတာ့တာပဲ။ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ေခတ္ လြန္ျပီလား။
ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ အသိအျမင္ေတြ ရွိေသးတယ္။ သက္မဲ့ မီးပိြဳင့္က သက္ရွိလူသားေတြကို
စနစ္တက် ထိန္းခ်ဳပ္ထားပံု။ စက္ရုပ္ေသြးေတြစီးဆင္း။ ပရိုဂရမ္ၾကီးေတြ လည္ပတ္။
ရထားမွားစီးမိသူ ကားဒရိုင္ဘာ။ ကိုယ့္အေရွ ့ေတာင္ နဲ ့ကိုယ္ အာေတြရွကုန္ျပီ။
ဒီမိုးစစ္စစ္ေတြ ရြာခ်ေပးမွ ဟိုမီးခိုးစစ္စစ္ေတြက တိတ္မွာ။



လင္းလက္တာရာ
27. 6. 2013